Ζητά την αναγνώριση

 

«Είναι καλύτερα για τον καθένα, να εκτελεί το δικό του καθήκον, έστω και ατελές, παρά το καθήκον ενός άλλου, έστω και αν εφαρμόζεται καλά. Καλύτερα να αφανισθείς εκτελώντας το δικό σου καθήκον. Είναι επικίνδυνο να εκτελεί κανείς το καθήκον κάποιου άλλου.»

Bhagavad Gita

 

"Ζητά την αναγνώριση του αγώνα και της επίτευξής του· ποθεί το φως που άναψε να επισύρει μια ανταπόκριση από τους άλλους· θέλει να είναι γνωστός σαν μαθητής· ποθεί να δείχνει τη δύναμή του και την εξαιρετικά αναπτυγμένη αγαπητική του φύση έτσι ώστε να μπορεί να προκαλεί θαυμασμό, ή τουλάχιστον προσοχή. Αλλά τίποτε δε συμβαίνει. Δε θεωρείται καλύτερος απ’ τους υπόλοιπους αδελφούς του. Η ζωή συνεπώς είναι απογοητευτική. Αυτές οι αλήθειες της αυτοανάλυσης σπάνια αντιμετωπίζονται καθαρά ή εκφράζονται απ’ τον καθένα σας και συνεπώς (επειδή προσπαθώ να σας βοηθήσω) τις διατυπώνω για σας και σας φέρνω αντιμέτωπους μ’ αυτές. Είναι δύσκολο για τους νοήμονες άνδρες και γυναίκες να βλέπουν όσους συνδέονται στενά μαζί τους ν’ ασχολούνται με τη ζωή και τα προβλήματα από μια άποψη εντελώς διαφορετική απ’ τη δική τους – να τα χειρίζονται με αδύναμο ή ανόητο τρόπο (απ’ τη σκοπιά του μαθητή) και να κάνουν προφανώς σοβαρά σφάλματα στην κρίση ή την τεχνική.

Κι όμως, αδελφέ από παλιά, γιατί είσαι τόσο βέβαιος ότι έχεις δίκιο κι ότι η άποψή σου είναι αναγκαστικά σωστή; Ίσως η άποψή σου για τη ζωή και η ερμηνεία σου μιας κατάστασης να χρειάζεται αναπροσαρμογή και τα κίνητρά σου κι οι στάσεις σου να μπορούν να είναι περισσότερο εξυψωμένα ή αγνά. Ακόμη κι αν είναι – για σένα – τα πιο υψηλά και τα καλύτερα που μπορείς να επιτύχεις σ’ ένα δεδομένο χρόνο, τότε συνέχισε το δρόμο σου κι άφησε τον αδελφό σου ν’ ακολουθήσει το δικό του. “Καλύτερο το δικό σου ντάρμα απ’ το ντάρμα ενός άλλου.” Έτσι εκφράζει η Μπαγκαβάτ Γκιτά την αλήθεια αυτή, λέγοντας στο μαθητή να κοιτάζει τη δουλειά του.

Αυτή η στάση της μη παρέμβασης και η άρνηση επίκρισης δεν εμποδίζει με κανένα τρόπο την αμοιβαία υπηρεσία ή τις εποικοδομητικές ομαδικές σχέσεις. Δεν αποκλείει την έκφραση αγάπης ή την ευτυχή ομαδική συνεργασία. Υπάρχει πάντα μεγάλη ευκαιρία για την άσκηση απροσωπίας σε όλες τις ομαδικές σχέσεις. Σε κάθε ομάδα υπάρχει συνήθως ένα μέλος (και πιθανόν πολλά) που αποτελεί πρόβλημα για τον εαυτό του και τους αδελφούς του στην ομάδα. Ίσως κι εσύ ο ίδιος να είσαι και να μην το ξέρεις. Ίσως γνωρίζεις ποιος ανάμεσα στους συνεργάτες σου αποτελεί δοκιμασία για τους συντρόφους του. Μπορείς ίσως να δεις καθαρά ποια είναι η αδυναμία της ομάδας και ποιος είναι εκείνος που εμποδίζει τον όμιλο από καλύτερη δραστηριότητα.

Αυτό είναι καλό και ωραίο, αρκεί να συνεχίσεις ν’ αγαπάς και να υπηρετείς και ν’ απέχεις από την επίκριση. Είναι μια λανθασμένη στάση να προσπαθείς επίμονα να διορθώσεις τον αδελφό σου, να τον μαλώνεις ή να προσπαθείς να του επιβάλεις τη θέλησή σου ή την άποψή σου, αν και είναι πάντα θεμιτό να εκφράζουμε ιδέες ή να κάνουμε εισηγήσεις. Οι όμιλοι των μαθητών είναι όμιλοι ελεύθερων κι ανεξάρτητων ψυχών που υποτάσσουν τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα στην υπηρεσία και ζητούν τον εσώτερο εκείνο δεσμό που θα συγχωνεύσει τον όμιλο σ’ ένα όργανο για την υπηρεσία της ανθρωπότητας και της Ιεραρχίας. Συνεχίστε με τη δική σας ψυχική πειθαρχία κι αφήστε τους αδελφούς σας να συνεχίσουν τη δική τους".

Αλίκη Μπέιλι (Διδάσκαλος Θιβετανός)  Μαθητεία στη Νέα Εποχή (Ι)