«Είτε συνειδητά είτε
ασυνείδητα, οι άνθρωποι αναζητούν κάτι το διαρκές και δυστυχώς οι ηδονές, οι
χαρές, οι ικανοποιήσεις, όλα όσα γεύονται, όλα όσα κάνουν, δεν αφήνουν ίχνη για
πολύ. Πρέπει την επόμενη ή λίγο αργότερα να αρχίσουν ξανά από την αρχή και οι επαναλήψεις
της ίδιας διαδικασίας δεν έχουν τελειωμό. Και, ακόμα και οι πιο ευτυχισμένοι,
οι πιο τυχεροί, στους οποίους όλα πάνε καλά, δεν είναι ποτέ βέβαιοι ότι η
ευτυχία τους θα διαρκέσει. Ανησυχούν, έχουν αμφιβολίες και επιδιώκουν όλοι να
δημιουργήσουν κάτι το οριστικό: την οριστική ασφάλεια, την οριστική επιτυχία,
την οριστική υγεία, κι αυτά ακριβώς είναι πολύ δύσκολο να τα αποκτήσει κανείς.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι αυτό, κυρίως το ότι δεν ξέρουμε πως μπορούμε να
αποκτήσουμε αυτά τα πράγματα: τρέχουμε δεξιά κι αριστερά να βρούμε αυτό που
είναι σχεδόν αδύνατον να βρεθεί, διαβάζουμε, ταξιδεύουμε, ρωτάμε τους άλλους…
Και αυτό είναι το δράμα μας, αυτή είναι η τραγωδία μας. Όλος ο κόσμος θα νόμιζε
ότι η τραγωδία βρίσκεται αλλού: στο να μην έχει κάποιος χρήματα, υγεία, σπίτι,
γυναίκα, παιδί. Μα όλα αυτά δεν είναι παρά ασήμαντα πράγματα, δεν είναι αυτές
οι τραγωδίες. Η πραγματική τραγωδία είναι να μην μπορεί
κανείς καν να αναλύσει την πραγματικότητα των όσων συμβαίνουν μέσα του, ούτε να
καταλαβαίνει αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη.
Όλοι νομίζουν ότι
ψάχνουν να βρουν το χρήμα ή μια γυναίκα… στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι το
ίδιο κι εσείς, αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, ήρθατε σήμερα να βρείτε κάτι,
αλλά ίσως δεν ξέρετε τι. Είτε το συνειδητοποιείτε είτε όχι, έρχεστε να βρείτε
κάτι το σταθερό, το άφθαρτο, το αιώνιο.»
Omraam Mikhael
Aivanhov
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου