Η άλλη όχθη

«Το να ζητάς το φως από κάποιον άλλον, χωρίς να γνωρίζεις τον εαυτό σου, είναι το ν’ακολουθείς τυφλά. Όποιος ακολουθεί έναν άλλον είναι τυφλός.

Δεν νομίζω πως είμαι ικανός να διαπεράσω τα βαθύτερα στρώματα του εαυτού, κι έτσι ζητώ βοήθεια. Ο ερχομός μου σε σας για βοήθεια δεν με κάνει οπαδό σας.

Αν μπορεί να υποδείξει κανείς, κύριε, η δημιουργία της αυθεντίας είναι μια περίπλοκη υπόθεση. Το να ακολουθείτε κάποιον, είναι απλώς το αποτέλεσμα μιας βαθύτερης αιτίας, και χωρίς να καταλαβαίνετε αυτήν την αιτία, το αν ακολουθείτε κάποιον εξωτερικά ή όχι έχει πολύ λίγη σημασία. Η επιθυμία να φθάσετε, να βρεθείτε στην αντίπερα όχθη, είναι η απαρχή της ανθρώπινής μας έρευνας. Ποθούμε επιτυχία, μονιμότητα, άνεση, αγάπη, μια διαρκή κατάσταση ειρήνης, και αν ο νους δεν είναι ελεύθερος απ’αυτήν την επιθυμία, θα ακολουθεί με άμεσους ή πλάγιους τρόπους. Το να ακολουθεί κανείς είναι απλώς ένα σύμπτωμα ενός βαθύτερου πόθου για ασφάλεια.

Θέλω να φθάσω στην άλλη όχθη, όπως το θέσατε, και θα πάρω οποιοδήποτε μέσο να με περάσει από το ποτάμι. Για μένα το μέσο δεν έχει σημασία, αλλά η άλλη όχθη έχει.

Δεν είναι η άλλη όχθη που έχει σημασία, αλλά το ποτάμι και η όχθη που βρίσκεστε τώρα. Το ποτάμι είναι η ζωή, είναι το καθημερινό ζήσιμο, με την εξαιρετική ομορφιά της, τη χαρά και την ηδονή της, την ασχήμια της, τον πόνο και τη θλίψη. Η ζωή είναι ένα τεράστιο σύμπλεγμα όλων αυτών των πραγμάτων, δεν είναι ένα πέρασμα, που κανείς πρέπει να το περάσει όπως – όπως, και πρέπει να την καταλάβετε και όχι να στηλώνετε τα μάτια σας στην άλλη όχθη. Είσαστε αυτή η ζωή του φθόνου, της βίας, της παροδικής αγάπης, της φιλοδοξίας, της απογοήτευσης, του φόβου. Και είσαστε επίσης ο πόθος, να ξεφύγετε από όλα αυτά, σ’εκείνο που ονομάζετε άλλη όχθη, μόνιμο, ψυχή, Άτμαν Θεό και ούτω κάθε εξής. Χωρίς να καταλάβει κανείς αυτήν τη ζωή, χωρίς να απελευθερωθεί από το φθόνο με τις ευχαριστήσεις του και τους πόνους του, η άλλη όχθη είναι μόνο ένας μύθος, μια πλάνη, ένα ιδανικό επινόημα από έναν φοβισμένο νου στην αναζήτησή του για ασφάλεια. Πρέπει να μπει ένα σωστό θεμέλιο, γιατί άλλωστε το σπίτι, οσοδήποτε μεγαλόπρεπο κι αν είναι, δεν θα σταθεί.»

Jiddu Krishnamurti – Στοχασμοί πάνω στη ζωή μας (σειρά Γ’)

Η ευτυχία είναι η φύση σου

«Η ευτυχία είναι η φύση σου. Δεν είναι λάθος να την ποθείς. 

Λάθος κάνεις όταν την αναζητάς έξω από σένα, ενώ αυτή είναι μέσα σου.»

 Ramana Maharshi

Προσωπική ευθύνη - Συνδυασμένη συνείδηση

Θέλεις να πεις πως όλα τα κακά που μας συμβαίνουν είναι πράγματα δικής μας επιλογής; Εννοείς πως ακόμα και οι συμφορές και οι καταστροφές στον κόσμο είναι, σε κάποιο επίπεδο, δημιουργημένες από εμάς, έτσι ώστε να «βιώσουμε το αντίθετο του ποιοι είμαστε;» Κι αν είναι έτσι, τότε δεν υπάρχει κάποιος λιγότερο οδυνηρός τρόπος, λιγότερο οδυνηρός για τον εαυτό μας και για τους άλλους, να δημιουργήσουμε ευκαιρίες προκειμένου να βιώσουμε τον εαυτό μας;

Έθεσες πολλά ερωτήματα και είναι όλα σημαντικά. Ας τα πάρουμε ένα – ένα.

Όχι, όλα τα πράγματα που ονομάζετε κακά και που σας συμβαίνουν δεν είναι με δική σας επιλογή. Όχι με τη συνειδητή έννοια που εννοείς. Είναι όμως όλα δημιουργήματά σας.

Βρίσκεστε πάντα σε μια διαδικασία δημιουργίας. Κάθε στιγμή. Κάθε λεπτό, Κάθε μέρα. Το πώς μπορείτε να δημιουργείτε θα το δούμε αργότερα. Προς το παρόν δεχθείτε το όπως το λέω. Είστε μια μεγάλη μηχανή δημιουργίας και κυριολεκτικά με την ίδια ταχύτητα που σκέφτεστε, παράγετε μια καινούρια εκδήλωση.

Περιστατικά, συμβάντα, συνθήκες, απρόβλεπτα γεγονότα, περιστάσεις, όλα δημιουργούνται από τη συνείδηση. Η ατομική συνείδηση είναι αρκετά ισχυρή. Μπορείτε να φανταστείτε ποιου είδους δημιουργική ενέργεια απελευθερώνεται όταν δυο ή περισσότεροι από εσάς συγκεντρώνονται εν ονόματί Μου. Και η μαζική συνείδηση; Αυτή πια είναι τόσο ισχυρή, που μπορεί να δημιουργήσει φαινόμενα και περιστάσεις παγκόσμιας σημασίας και πλανητικών συνεπειών.

Δεν θα ήταν ακριβές να πούμε – τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που εσείς το εννοείτε – ότι επιλέγετε αυτές τις συνέπειες. Δεν τις επιλέγετε, όπως δεν τις επιλέγω κι Εγώ. Όπως κι Εγώ, τις παρατηρείτε. Και αποφασίζετε ποιοι είστε σε σχέση με αυτές.

Όμως δεν υπάρχουν θύματα στον κόσμο ούτε θύτες. Ούτε είστε θύματα των επιλογών άλλων. Σε κάποιο επίπεδο έχετε όλοι δημιουργήσει αυτό που λέτε πως απεχθάνεστε και αφού το έχετε δημιουργήσει, το έχετε επιλέξει.

Αυτό είναι ένα προχωρημένο επίπεδο σκέψης, ένα επίπεδο που αργά ή γρήγορα το κατακτούν όλοι οι δάσκαλοι. Γιατί μόνον όταν μπορέσουν να δεχθούν την ευθύνη για το όλο μπορούν να επιτύχουν τη δύναμη να αλλάξουν ένα μέρος του.

Όσο καλλιεργείτε την ιδέα ότι υπάρχει κάτι ή κάποιος εκεί έξω που σας «το κάνει», αποδυναμώνετε τον εαυτό σας σε σχέση με το να κάνετε κάτι γι αυτό. Μόνον όταν πείτε «εγώ το έκανα αυτό» μπορείτε να βρείτε τη δύναμη να το αλλάξετε.

Είναι πολύ πιο εύκολο να αλλάξεις κάτι που κάνεις εσύ παρά να αλλάξεις εκείνο που κάνει ένας άλλος.

Το πρώτο βήμα για να αλλάξει κανείς οτιδήποτε είναι να γνωρίζει και να δέχεται ότι το έχει επιλέξει να είναι αυτό που είναι. Αν δεν μπορείτε να το δεχθείτε αυτό σε προσωπικό επίπεδο, τότε συμβιβαστείτε με αυτό μέσα από την κατανόησή σας ότι είμαστε όλοι Ένα. Επιδιώξτε λοιπόν να δημιουργήσετε αλλαγή, όχι επειδή κάτι είναι λάθος, αλλά επειδή αυτό δε δηλώνει με ακρίβεια το ποιοι είστε.

Ένας και μοναδικός λόγος υπάρχει να κάνετε οτιδήποτε : να δηλώσετε στο σύμπαν το ποιοι είστε.

Χρησιμοποιημένη με αυτόν τον τρόπο, η ζωή γίνεται αυτό – δημιουργική. Χρησιμοποιείτε τη ζωή για να δημιουργήσετε τον εαυτό σας ως αυτοί που είστε και ποιοι θα θέλατε πάντα να είστε. Υπάρχει επίσης μόνον ένας λόγος για να ξε-κάνετε κάτι: επειδή δεν αποτελεί πια μια δήλωση του ποιοι θέλετε να είστε. Δεν σας αντανακλά. Δεν σας εκπροσωπεί, δεν σας αναπαριστά.

Αν θέλετε να σας αναπαριστά με ακρίβεια, τότε πρέπει να δουλέψετε για να αλλάξετε οτιδήποτε στη ζωή σας δεν ταιριάζει με την εικόνα του εαυτού σας που θελετε να προβάλετε στην αιωνιότητα. Με την ευρύτατη έννοια όλα τα «κακά» πράγματα που συμβαίνουν είναι επιλογή σας. Το λάθος δεν είναι στο ότι τα επιλέγετε, είναι στο ότι τα αποκαλείτε κακά. Γιατί αποκαλώντας τα κακά αποκαλείτε τον εαυτό σας κακό, αφού εσείς τα δημιουργήσατε.

Αυτή είναι μια ετικέτα που δεν μπορείτε να τη δεχθείτε. Κι έτσι, αντί να αποκαλείτε τον εαυτό σας κακό, αποποιείστε τα ίδια σας τα δημιουργήματα. Αυτή η διανοητική και πνευματική ανειλικρίνεια είναι που σας επιτρέπει να δέχεστε έναν κόσμο του οποίου οι συνθήκες είναι αυτές που είναι. Αν ήσασταν υποχρεωμένοι να μετέχετε μιας προσωπικής ευθύνης για τον κόσμο, ή έστω αν νιώθατε μια βαθιά εσωτερική αίσθηση, τότε αυτός ο τόπος θα ήταν πολύ διαφορετικός. Αυτό θα ήταν σίγουρα αληθινό αν όλοι ένιωθαν υπεύθυνοι. Ότι το γεγονός αυτό είναι τόσο ολοφάνερο είναι που το κάνει τόσο πέρα για πέρα οδυνηρό και τόσο σπαρακτικά ειρωνικό.

Οι φυσικές καταστροφές και οι συμφορές του κόσμου, οι λαίλαπες και οι τυφώνες, τα ηφαίστεια και οι πλημμύρες και οι σε φυσικό επίπεδο αναταραχές τους δεν δημιουργούνται συγκεκριμένα από εσάς. Εκείνο που πράγματι δημιουργείται από σας είναι ο βαθμός στον οποίο αυτά τα περιστατικά αγγίζουν τη ζωή σας.

Στο σύμπαν συμβαίνουν πράγματα που ακόμα και η πιο τολμηρή φαντασία δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τα προκαλέσατε ή τα δημιουργήσατε.

Αυτά τα περιστατικά δημιουργούνται από τη συνδυασμένη συνείδηση του ανθρώπου. Όλος  ο κόσμος, συνδημιουργώντας, παράγει αυτές τις εμπειρίες. Αυτό που κάνει ο καθένας από σας ατομικά είναι να κινείται μέσα σε αυτά, αποφασίζοντας τι σημαίνουν για σας – αν σημαίνουν κάτι – και ποιοι και τι είστε σε σχέση με αυτά.

Έτσι δημιουργείτε συλλογικά και ατομικά τη ζωή και τις εποχές που βιώνετε για το σκοπό της εξέλιξης της ψυχής. 

Neale Donald Walsch απο το βιβλίο "Συζήτηση με το Θεό" (βιβλίο 1)

O Ήλιος ποτέ δεν λέει στη Γη "Μου οφείλεις"

"Μετά από τόσο καιρό

ο Ήλιος ποτέ δεν λέει στη Γη

"Μου οφείλεις".

Κοίτα τι συμβαίνει

με μια αγάπη σαν αυτή.

Φωτίζει όλο τον ουρανό."

Hafez

Όπως ένα κύμα, απο τον ωκεανό

"Εσύ ο ίδιος είσαι η αιώνια ενέργεια που εμφανίζεται ως αυτό το σύμπαν. 

Δεν ήρθες μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Βγήκες από αυτόν. 

Όπως ένα κύμα, από τον ωκεανό."

Alan Wilson Watts

Aπελευθέρωση απο το χρόνο.

"Το ζεν είναι μια απελευθέρωση από το χρόνο. Γιατί αν ανοίξουμε τα μάτια μας και δούμε καθαρά, γίνεται προφανές ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος χρόνος παρά αυτή η στιγμή και ότι το παρελθόν και το μέλλον είναι αφαιρέσεις, χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμένη πραγματικότητα."

Alan Wilson Watts

"Όταν μιλάμε για την εξάλειψη του χρόνου, δεν αναφερόμαστε, φυσικά, στον ωρολογιακό χρόνο, που χρησιμεύει για πρακτικούς σκοπούς, όπως το κλείσιμο ενός ραντεβού ή ο προγραμματισμός ενός ταξιδιού. Θα ήταν σχεδόν αδύνατον να λειτουργήσουμε σε τούτο τον κόσμο χωρίς ωρολογιακό χρόνο. Αυτό για το οποίο μιλάμε είναι η εξάλειψη του ψυχολογικού χρόνου, που είναι η αδιάκοπη ενασχόληση του νου με το παρελθόν και το μέλλον και η απροθυμία του να είναι ένα με τη ζωή ζώντας σε ευθυγράμμιση με το αναπόφευκτο έτσι είναι της παρούσας στιγμής.

Όποτε ένα καθ’έξιν όχι στη ζωή μετατρέπεται σε ναι, όποτε επιτρέπεις σε τούτη τη στιγμή να είναι όπως είναι, διαλύεις το χρόνο καθώς και το Εγώ. Για να επιβιώσει το Εγώ, πρέπει να κάνει το χρόνο – παρελθόντα και μέλλοντα – πιο σημαντικό από την παρούσα στιγμή."

Eckhart Tolle

"Το να ζεις στο εδώ και τώρα δε σημαίνει ότι δεν σκέφτεσαι ποτέ το παρελθόν ή ότι δεν κάνεις ποτέ σχέδια για το μέλλον. Το θέμα είναι, απλά να μην επιτρέπεις στον εαυτόν σου να βυθίζεται σε θλιβερές σκέψεις που αφορούν στο παρελθόν ή σε αγωνίες που αφορούν στο μέλλον. Όταν βρίσκεσαι σταθερά στο παρόν, το παρελθόν μπορεί να γίνει πηγή άντλησης πληροφοριών (πείρας) ή πηγή επαγρύπνησης και ικανότητας εστιασμού. Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, μπορεί να πλουτίζεις σε ιδέες και αντιλήψεις, αλλά παρ' όλα αυτά εξακολουθείς να βρίσκεσαι το παρόν."

Thich Nhat Hanh

Ο άνθρωπος ως αυτοεξελισσόμενος οργανισμός

Αν ο άνθρωπος είναι ένα ιδιαίτερο πείραμα πάνω στη Γη, σε αντιδιαστολή με τα ζώα που δεν μπορούν να έχουν ατομική εξέλιξη, τι στ’ αλήθεια σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο άνθρωπος μπορεί να αναπτυχθεί εσωτερικά, μόνο αν αρχίσει να καταλαβαίνει την ανάγκη αυτού του πράγματος και αναζητήσει το νόημα μέσα του. Μόνο μέσω της εσωτερικής ελευθερίας, που είναι η κατανόησή του, ένας άνθρωπος μπορεί να εξελιχθεί. Κανένας εξωτερικός καταναγκασμός δεν μπορεί να το προκαλέσει αυτό. Όταν δούμε ότι είμαστε λάθος και συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε και πως συμπεριφερόμαστε, τότε από αυτή τη βάση μπορεί να γίνει δυνατή η αυτοεξέλιξη. Αρχίζουμε να αλλάζουμε, όταν αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας και να βλέπουμε την ανάγκη για κάτι τέτοιο.

Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να αλλάξει μέσα από την κατανόησή του. Αυτή είναι η μόνη έννοια υπο την οποία είναι ελεύθερος και αυτή την ελευθερία κανείς δεν μπορεί να του την πάρει. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τη ζωή ή τους άλλους ανθρώπους. Μπορεί όμως ο καθένας να αλλάξει τον εαυτό του. Αυτό το σύστημα ξεκινάει με τον άνθρωπο, με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, με σένα, και ο σκοπός σου είναι να αλλάξεις εσύ τον εαυτό σου.

Ούτε οι κανόνες, ούτε τα τελετουργικά, ούτε οι τελετές, ακόμη και αν ο στόχος τους είναι η εξέλιξη του ανθρώπου, δεν μπορούν να τον αλλάξουν αν ο ίδιος δεν αρχίσει να καταλαβαίνει. Η Εργασία επομένως ξεκινάει με τη διδασκαλία ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να διεισδύσουμε στον εαυτό μας και να ξεκινήσουμε να τον βλέπουμε. Οι προσευχές, τα προσκυνήματα κτλ είναι άχρηστα, διότι γίνονται εξωτερικά. Μόνο μέσα από τη γνώση και την εργασία στο είναι μας μπορεί να γεννηθεί μια νέα κατανόηση.

Η επόμενη ιδέα είναι ότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε άσχημη θέση πάνω στη Γη. Η Γη είναι ένα μικρό σημείο στο ηλιακό μας σύστημα, το ηλιακό μας σύστημα είναι ένα μικρό σημείο στο γαλαξία μας και ο γαλαξίας μας είναι ένας ανάμεσα σε πολλούς. Ο άνθρωπος είναι σε άσχημη θέση, κάτω από πολλούς νόμους, οι οποίοι δεν συνεισφέρουν απαραίτητα στην ευημερία του. Από την άποψη της κοσμολογίας, ο άνθρωπος είναι μια κουκίδα στο σύμπαν, ένα νέο πείραμα, το οποίο ίσως κάποια στιγμή εξαφανιστεί για να δώσει τη θέση του σε ένα άλλο πείραμα. Ο άνθρωπος αποκτά κάποια σπουδαιότητα από κοσμικής πλευράς, μόνο όταν συνειδητοποιήσει το ρόλο του και τη μοίρα του και αρχίσει να ζει πιο συνειδητά.

Αν ο άνθρωπος ήταν μόνο μια μηχανή, δεν θα υπέφερε από τις εσωτερικές του οδυνηρές αμφιβολίες και αβεβαιότητες, απλά γιατί δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά μια μηχανή: ο καθένας όμως γνωρίζει έστω και με ένα θολό τρόπο ότι δεν είναι έτσι – και ότι οφείλει να είναι διαφορετικός.

Η Τρίτη ιδέα σχετικά με τον άνθρωπο είναι ότι όσο παραμένει σε ύπνο και είναι μηχανικός χρησιμοποιείται.

Αν ο άνθρωπος ήταν ανίκανος να κάνει κάτι για τον εαυτό του, η θέση του θα ήταν οικτρή, χωρίς ελπίδα – θα υπόκειτο σε όλα όσα συμβαίνουν ολόγυρά του, πλημμύρες, ασθένειες, πόλεμοι κτλ. Αυτό θα ήταν μόνο η ζωή του. Για τον άνθρωπο όμως που προσπαθεί να αυτοεξελιχθεί το νόημα δε βρίσκεται στη συνηθισμένη ζωή. Ωστόσο, η ζωή μας χρησιμοποιεί λόγω της θέσης μας σε αυτόν τον πλανήτη. Ακόμη και αν οι εξωτερικές καταστάσεις αλλάξουν, εμείς θα εξακολουθούμε να παραμένουμε κάτω από τους ίδιους νόμους οι οποίοι χρησιμοποιούν τον άνθρωπο. Όσο το είναι παραμένει το ίδιο, τόσο η ανθρωπότητα θα προσελκύει το ίδιο είδος ζωής, αναπόφευκτα. Το μόνο σημείο εκκίνησης για μια ουσιαστική αλλαγή βρίσκεται μέσα μας – στο πνεύμα μας.

Σύμφωνα με την άποψη αυτού του συστήματος, όλη η ανθρωπότητα κοιμάται. Είμαστε σε ύπνο, και σε αυτή την κατάσταση η ανθρωπότητα δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Στις μέρες μας, η ανθρωπότητα χρησιμοποιείται όλο και πιο πολύ από κοσμικές δυνάμεις έξω από αυτήν, διότι έχει απορρίψει τη δύναμη να ξυπνήσει.

Το σύστημα αυτό στρέφεται γύρω από τον κεντρικό άξονα ότι ο άνθρωπος είναι ένας αυτοεξελισσόμενος οργανισμός, ικανός για εξέλιξη μέσα από την κατανόησή του και την αλλαγή του επιπέδου του είναι του – μέσω της οποίας μπορεί να έρθει κάτω από νέες επιδράσεις και να δεχθεί βοήθεια.

Στις δυο πρώτες καταστάσεις συνείδησης είμαστε μηχανικοί και δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Μόνο στο τρίτο επίπεδο συνείδησης ή αλλιώς Ενθύμησης του εαυτού, μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει την κατάστασή του πάνω στη Γη. 

"Ο άνθρωπος ως αυτοεξελισσόμενος οργανισμός" απο το βιβλίο των John G. Bennett - Maurice Nicoll "Εργασία στον Εαυτό". 

Η προσευχή του Fritz Perls

"Κάνω το δικό μου και εσύ κάνεις το δικό σου.

Δεν υπάρχω σε αυτό τον κόσμο  για να ζήσω σύμφωνα με τις προσδοκίες σου

και δεν είσαι σε αυτόν τον κόσμο  για να ζήσεις σύμφωνα με τις δικές μου.

Εσύ είσαι εσύ και εγώ είμαι εγώ.

Και αν κατά τύχη βρούμε ο ένας τον άλλο, θα είναι πολύ ωραία.

Εάν όχι, δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε."

Gestalt Therapy Verbatim, αλλιώς "Η προσευχή του Fritz Perls, 1969

Διαβάστε  :     Gestalt, η θεραπεία που άλλαξε την ψυχιατρική (άρθρο)

Δεν υπάρχουν θύματα στο σύμπαν, αλλά μόνο δημιουργοί

«Ερευνήστε μέσα σας, αντί για έξω σας, ρωτώντας: “Ποιο μέρος του εαυτού μου θέλω τώρα να βιώσω μπροστά σ’αυτήν τη συμφορά; Ποια όψη του εαυτού μου επιλέγω να δραστηριοποιήσω;” Γιατί όλη η ζωή υπάρχει σαν ένα εργαλείο της δικής σας δημιουργίας και όλα τα περιστατικά της εμφανίζονται απλώς ως ευκαιρίες για να αποφασίσετε, και να γίνετε, αυτοί που είστε.

Αυτό ισχύει για κάθε ψυχή, κι έτσι βλέπετε πως δεν υπάρχουν θύματα στο σύμπαν, αλλά μόνο δημιουργοί. Όλοι οι δάσκαλοι που περπάτησαν σε τούτο τον πλανήτη το γνώριζαν αυτό. Αυτός είναι ο λόγος που κανένας από τους δασκάλους που μπορείς να κατονομάσεις δε φαντάστηκε τον εαυτό του ως θύμα, παρ’όλο που πολλοί κυριολεκτικά σταυρώθηκαν.

Κάθε ψυχή είναι ένας δάσκαλος, αν και πολλές δε θυμούνται την καταγωγή ή την κληρονομιά τους. Όμως η κάθε μια δημιουργεί την κατάσταση και τις συνθήκες για το δικό της ύψιστο σκοπό και τη δική της ταχύτερη ενθύμηση, κάθε στιγμή που ονομάζετε τώρα. 

Μην κρίνεις λοιπόν την καρμική ατραπό που βάδισε ένας άλλος. Μη φθονείς την επιτυχία ούτε να νιώθεις οίκτο για την αποτυχία, γιατί δεν ξέρεις τι είναι επιτυχία ή αποτυχία στον τρόπο που η ψυχή λογαριάζει τα πράγματα. Μην αποκαλείς κάτι συμφορά ούτε χαρούμενο γεγονός, μέχρι να αποφασίσεις ή να δεις με τα μάτια σου πως χρησιμοποιείται. Γιατί ένας θάνατος να είναι συμφορά αν σώσει τις ζωές χιλιάδων; Και γιατί μια ζωή να είναι ένα χαρούμενο γεγονός αν δεν έχει προκαλέσει τίποτε άλλο από πόνο και λύπη; Όμως ούτε και αυτό δεν πρέπει να το κρίνεις, αλλά να κρατάς πάντα τη γνώμη σου για τον εαυτό σου και να αφήνεις και τους άλλους να κάνουν το ίδιο.

Αυτό δεν σημαίνει να αγνοείς μια έκκληση για βοήθεια ή την ώθηση της ψυχής σου να δουλέψει για την αλλαγή κάποιας κατάστασης ή συνθήκης. Σημαίνει να αποφεύγεις όλες τις ετικέτες και τις κρίσεις ενόσω κάνεις οτιδήποτε κάνεις. Γιατί κάθε περίσταση είναι ένα δώρο και σε κάθε εμπειρία κρύβεται ένας θησαυρός.

Υπήρχε κάποτε μια ψυχή που γνώριζε ότι είναι φως. Ήταν μια νέα ψυχή και γι’αυτό ήταν ανυπόμονη να αποκτήσει εμπειρίες. «Είμαι το φως», έλεγε. «Είμαι το φως». Ωστόσο όσο και να το ήξερε, όσο και να το έλεγε, δεν μπορούσε να το βιώσει. Και στη σφαίρα από όπου αναδύθηκε εκείνη η ψυχή δεν υπήρχε τίποτε άλλο παρά μόνο το φως. Κάθε ψυχή ήταν υπέροχη, κάθε ψυχή ήταν μεγαλειώδης και κάθε ψυχή ακτινοβολούσε με τη λαμπρότητα του φωτός Μου. Κι έτσι η ψυχούλα που συζητάμε ήταν σαν ένα κερί στον ήλιο. Μέσα σ’αυτό το μέγιστο φως – του οποίου ήταν μέρος – δεν μπορούσε να δει τον εαυτό της ούτε να βιώσει τον εαυτό της ως το ποια και τι πραγματικά είναι.

Έτυχε τώρα εκείνη η ψυχή να λαχταράει συνέχεια να γνωρίσει τον εαυτό της. Και τόσο μεγάλη ήταν η λαχτάρα της, ώστε μια μέρα της είπα: «Ξέρεις μικρούλα μου, τι πρέπει να κάνεις για να ικανοποιήσεις αυτή σου τη λαχτάρα;»

«Αx, τι Θεέ; Τι; Θα έκανα τα πάντα!» είπε η ψυχούλα.

«Πρέπει να χωριστείς από εμάς του υπόλοιπους», αποκρίθηκα, «και μετά πρέπει να καλέσεις το σκοτάδι».

«Τι είναι το σκοτάδι, Κύριε;» ρώτησε η ψυχούλα.

«Αυτό που δεν είσαι», απάντησα, και η ψυχή κατάλαβε.

Κι έτσι έκανε η ψυχή απομάκρυνε τον εαυτό της από το Όλο, κι όχι μόνον αυτό, αλλά πήγε και σε μια άλλη σφαίρα. Και σ’εκείνη τη σφαίρα η ψυχή είχε τη δύναμη να καλέσει μέσα στην ύπαρξή της κάθε λογής σκοτάδια. Και το έκανε.

Ωστόσο, μέσα στη μέση όλου εκείνου του σκοταδιού, φώναξε: «Πατέρα, Πατέρα, γιατί με εγκατέλειψες;» Όπως κάνετε κι εσείς στις πιο μαύρες σας στιγμές. Όμως Εγώ ποτέ δεν σας εγκατέλειψα, αλλά στέκω δίπλα σας, πάντα, έτοιμος να σας θυμίσω το ποιοι πραγματικά είστε, έτοιμος, πάντα έτοιμος, να σας καλέσω στο σπίτι.

Γι αυτό γίνετε ένα φως μέσα στο σκοτάδι και μην το καταριέστε.

Και μη λησμονείτε ποιοι είστε τη στιγμή που σας κυκλώνει εκείνο που δεν είστε. Μα να αινείτε τη δημιουργία, ακόμα κι όταν πασχίζετε να την αλλάξετε.

Και μάθετε πως αυτό που κάνετε τη στιγμή της μεγαλύτερης δοκιμασίας σας μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερός σας θρίαμβος. Γιατί η εμπειρία που δημιουργείτε είναι μια δήλωση του ποιοι ήσαστε και ποιοι θέλετε να είστε.

Σου είπα αυτήν την ιστορία, την παραβολή της ψυχής και του ήλιου, για να καταλάβεις καλύτερα το γιατί ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι και πως μπορεί να αλλάξει σε ένα λεπτό, τη στιγμή που θα θυμηθούν όλοι τη θεϊκή αλήθεια της ύψιστης πραγματικότητάς τους.

Υπάρχουν τώρα εκείνοι που λένε πως η ζωή είναι ένα σχολείο και πως τα πράγματα που παρατηρείτε και βιώνετε στη ζωή σας είναι για να μάθετε. Μίλησα γι αυτό και πριν, αλλά θα το πω ξανά: μπήκατε σε τούτη τη ζωή χωρίς να χρειάζεται να μάθετε τίποτε. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δείξετε αυτό που ήδη γνωρίζετε. Δείχνοντάς το θα το θέσετε σε λειτουργία και θα δημιουργήσετε τον εαυτό σας από την αρχή μέσω της εμπειρίας σας. Έτσι δικαιώνετε τη ζωή και της δίνετε σκοπό. Έτσι την καθαγιάζετε. 

Neale Donald Walsch  απο το βιβλίο "Συζήτηση με το Θεό" (βιβλίο 1)