"Τι υπέροχο μέρος που θα μπορούσε να είναι η γη με τόσο πολλή ομορφιά που υπάρχει, τόσο μεγαλείο, τόσο άφθαρτη ομορφιά! Είμαστε παγιδευμένοι στον πόνο και δε νοιαζόμαστε να ξεφύγουμε απ'αυτόν ακόμα κι όταν κάποιος μας δείχνει το δρόμο. Δεν ξέρω, αλλά νιώθει κανείς να φλέγεται από αγάπη. Υπάρχει μια άσβεστη φλόγα. Νιώθει ότι έχει τόσο πολλή από αυτή, που θέλει να τη δώσει σε όλους. Και το κάνει. Είναι σαν ένα ποτάμι που κυλάει με ορμή, που ποτίζει και δίνει ζωή σε κάθε πόλη και χωριό. Μολύνεται από τις ανθρώπινες βρομιές που πέφτουν σε αυτό, αλλά σύντομα τα νερά καθαρίζονται από μόνα τους και συνεχίζουν να τρέχουν. Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει την αγάπη, γιατί τα πάντα διαλύονται μέσα σ'αυτήν: το καλό και το κακό, το άσχημο και το όμορφο. Είναι το μοναδικό πράγμα που είναι αυτό το ίδιο αιωνιότητα."
Jiddu Krishnamurti - Γράμματα σε μια νεαρή φίλη
