Σελίδες

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Ψυχή μου




"Ψυχή μου είσαι εκεί; Γύρισα, είμαι πάλι εδώ. Τίναξα από τα πόδια μου τη σκόνη απ’ όλα τα μέρη (που πέρασα) και ήρθα σε σένα, είμαι μαζί σου. Μετά από πολλά χρόνια περιπλάνησης, ήρθα ξανά σε σένα. Να σου πω όλα όσα είδα, έζησα και βυθίστηκα;  Ή θέλεις ν’ακούσεις για το θόρυβο της ζωής και του κόσμου; Όμως ένα πράγμα πρέπει να ξέρεις: αυτό το ένα πράγμα που έμαθα είναι ότι πρέπει να ζούμε τη ζωή μας. Αυτή η ζωή είναι ο δρόμος, ο δρόμος για το απροσμέτρητο, που αναζητάμε τόσο πολύ χρόνο και που ονομάζουμε θείο.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, όλοι οι άλλοι δρόμοι είναι μονοπάτια παραπλανητικά. Βρήκα το σωστό δρόμο και με οδήγησε σε σένα, την ψυχή μου. Επιστρέφω γαληνεμένος και εξαγνισμένος. Με αναγνωρίζεις ακόμα; Πόσο πολύ κράτησε ο αποχωρισμός! Όλα έγιναν τόσο διαφορετικά. Και πως σε βρήκα; Πόσο παράξενο ήταν το ταξίδι μου! Τι λέξεις θα μπορούσα να βρω για να σου πω το πως ένα καλό αστέρι με οδηγούσε σε σένα όταν βρισκόμουν σε μονοπάτια της πλάνης;
Δώσε μου το χέρι σου, ψυχή μου σχεδόν ξεχασμένη. Πόσο με ζεσταίνει η χαρά που σε βλέπω ξανά, εσένα την από τόσο παλιά ομολογημένη ψυχή. Η ζωή με οδήγησε πίσω σε σένα. Ας ευχαριστήσουμε τη ζωή που έζησα με όλες τις ευτυχισμένες και όλες τις λυπημένες στιγμές, για την κάθε χαρά και την κάθε θλίψη. Ψυχή μου, το ταξίδι μου πρέπει να συνεχιστεί μαζί σου. Θα περιπλανηθώ μαζί σου και θ’ ανυψωθώ στη μοναξιά μου."

Carl Jung - Το Κόκκινο Βιβλίο 






Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Λόγος είναι ο ωκεανός. Και σεις τα σύννεφα



«Ο Λόγος είναι ο ωκεανός. Και σεις τα σύννεφα. Και ένα σύννεφο δεν είναι σύννεφο παρά μόνο χάρη στον ωκεανό που περιέχει. Αληθινά ανόητο είναι το σύννεφο που θα ξοδέψει τη ζωή του προσπαθώντας να καρφωθεί στο διάστημα ώστε να κρατήσει το σχήμα του και την ταυτότητά του για πάντα. 

Τι θα βγει από την τόσο ανόητη προσπάθειά του παρά απογοητευμένες ελπίδες και πικρή ματαιότητα;  Αν δεν χάσει τον εαυτό του δεν μπορεί να βρει τον εαυτό του. Αν δεν πεθάνει και δεν χαθεί σαν σύννεφο, δεν μπορεί να βρει μέσα στον εαυτό του τον ωκεανό που είναι ο μόνος εαυτός του.»


Mikhail Naimy - Το βιβλίο του Μιρδάδ 





Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Τα πολλά "εγώ"




"Έχουμε δει ότι ο άνθρωπος δεν είναι ένας, αλλά τέσσερις, με κάθε κέντρο να είναι ένας διαφορετικός νους. Στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος είναι μια πολλαπλότητα. Ύστερα από μια μεγάλη περίοδο Παρατήρησης του εαυτού είναι δυνατόν κανείς να δει στον εαυτό του αυτή την πολλαπλότητα, όπου το κάθε μέρος της λέει «Εγώ», θεωρώντας πως εκπροσωπεί και το σύνολο του εαυτού.

Κάθε στιγμή αυτά τα «εγώ» αλλάζουν: τη μια στιγμή είναι στο προσκήνιο ένα «εγώ» που θέλει κάτι, την άλλη στιγμή ένα άλλο που αντικρούει την επιθυμία του προηγούμενου χωρίς να ξέρει τίποτε για το πρώτο κ.ο.κ.

Αποδίδουμε στον εαυτό μας πολλά πράγματα τα οποία δεν κατέχουμε, όπως πλήρη συνειδητότητα, θέληση και ένα αληθινό και μόνιμο «Εγώ» το οποίο ποτέ δεν αλλάζει. Όμως πρόκειται για αυταπάτη. Ο άνθρωπος δεν έχει μία επιθυμία αλλά πολλές αντιφατικές επιθυμίες. Ο άνθρωπος δεν είναι συνειδητός, αντιθέτως ζει σχεδόν όλη του τη ζωή κοιμισμένος. Δεν έχει ένα μόνιμο «Εγώ», αλλά μια πολλαπλότητα «εγώ».

Υπάρχει μια αλληγορία της Εργασίας, στην οποία ο άνθρωπος συγκρίνεται με ένα σπίτι που βρίσκεται σε αταξία. Ο Κύριος του σπιτιού απουσιάζει και οι υπηρέτες κάνουν ό,τι θέλουν. Όταν χτυπά το τηλέφωνο, μιλούν και προσποιούνται ότι είναι ο Κύριος και δίνουν όλων των ειδών τις υποσχέσεις και τις διαταγές με την πρόφαση ότι είναι αυτός. Ορισμένοι όμως από τους υπηρέτες νιώθουν ότι είναι δυνατόν να υπάρξει μια καλύτερη κατάσταση. Βλέπουν ξεκάθαρα τι συμβαίνει και συνεννοούνται μεταξύ τους με την πρόθεση να βάλουν τάξη στο σπίτι, με την ελπίδα ότι έτσι θα γίνει εφικτή η επιστροφή του Κυρίου.

Κάθε «εγώ» στον άνθρωπο αποκτιέται από κάποια εμπειρία του στη ζωή, από μίμηση, από το περιβάλλον, από κάτι πραγματικό, από τη φαντασία, από το επάγγελμά του κτλ.

Ο άνθρωπος δεν γεννιέται με μια προσωπικότητα, αλλά με μια ουσία. Η προσωπικότητα αρχίζει να διαμορφώνεται πολύ νωρίς στη ζωή, μόλις το παιδί αρχίσει να μιμείται τους γύρω του. Στο σημείο αυτό αποκτά επιτηδεύσεις, μανιερισμούς κτλ. Τελικά, το παιδί θεωρεί όλα αυτά που έχει αποκτήσει ότι είναι ο εαυτός του.

Παρατηρώντας κανείς τον εαυτό του από την άποψη των πολλών «εγώ», αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι δεν είναι πάντα το ίδιο πρόσωπο που μιλάει, μολονότι το αποκαλεί «Εγώ». Παρατηρούμε ότι διαφορετικά «εγώ» μιλούν σε διαφορετικές στιγμές της ημέρας, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για μας. Αλλάζουμε διαρκώς. Κάποια «εγώ» ξυπνούν, κάποια άλλα πάνε για ύπνο. Ένα «εγώ» δίνει μια υπόσχεση για την οποία ένα άλλο δεν γνωρίζει τίποτε. Κάποια «εγώ» είναι πολύ επικίνδυνα, και αν θέλουμε να αναπτυχθούμε, πρέπει να τα εμποδίσουμε να αναλάβουν τον έλεγχο. Αυτά είναι ιδίως τα «εγώ» που διαστρεβλώνουν τα πράγματα, που λένε ψέματα για τα πάντα, που είναι εκδικητικά ή πικρόχολα, που είναι γεμάτα αυτολύπηση ή μοχθηρία.

Ένα μωρό γεννιέται ως ουσία και όσο είναι πράγματι ουσία είναι ξύπνιο. Οπωσδήποτε είναι μικρό, αλλά είναι αληθινό. Όντας, όμως, γεννημένο σε κοιμισμένους ανθρώπους, σύντομα πέφτει και αυτό σε ύπνο. Αρχίζει να μιμείται, και αυτός είναι ένας από τους λόγους που σχηματίζεται η προσωπικότητα.


Είναι σημαντικό, λοιπόν, να προσπαθήσει κανείς να παρατηρήσει τον εαυτό του από την άποψη των διαφορετικών «εγώ» που υπάρχουν μέσα του και να παρατηρήσει πως αυτά τα «εγώ» αντιτίθενται συχνά το ένα στο άλλο. Να παρατηρήσει τα «εγώ» που είναι όταν είναι μόνος του και να δει πως αυτά αλλάζουν όταν κάποιος έρθει μέσα στο δωμάτιο. Να προσπαθήσει επίσης να παρατηρήσει τον τόνο της φωνής με τον οποίο μιλάει το κάθε «εγώ» ή ομάδα «εγώ».

John G. Bennett - Maurice Nicoll -  "Εργασία στον Εαυτό". 






Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Άδειασε τον εαυτό σου από κάθε τι



"Άδειασε τον εαυτό σου από κάθε τι.
Άφησε τον νου σου να αναπαυθεί, να ηρεμήσει.
Χιλιάδες πράγματα έρχονται και φεύγουν, ενώ
ο Εαυτός παρατηρεί την επιστροφή τους.
Αναπτύσσονται και ανθούν και ύστερα επιστρέφουν στην πηγή.
Η επιστροφή στην πηγή είναι μια κατάσταση ακινησίας,
έτσι είναι ο δρόμος της φύσης.
Ο δρόμος της φύσης είναι το αμετάβλητο.
Η γνώση της σταθερότητας φέρνει ενόραση.
Η άγνοια της σταθερότητας οδηγεί σε καταστροφή.
Γνωρίζοντας τη σταθερότητα, ο νους μένει ανοικτός.
Με ανοικτό νου, είσαι ανοιχτόκαρδος.
Όταν είσαι ανοιχτόκαρδος, φέρεσαι βασιλικά.
Όταν φέρεσαι βασιλικά, φτάνεις το θείο.
Όταν είσαι θείος, είσαι ένα με το Τάο.
Όταν είσαι ένα με το Τάο, είσαι αιώνιος. 
Και μολονότι το σώμα πεθαίνει, το Τάο δεν αποδημεί ποτέ."

Lao Tzu