"Ψυχή μου είσαι εκεί; Γύρισα,
είμαι πάλι εδώ. Τίναξα από τα πόδια μου τη σκόνη απ’ όλα τα μέρη (που πέρασα)
και ήρθα σε σένα, είμαι μαζί σου. Μετά από πολλά χρόνια περιπλάνησης, ήρθα ξανά
σε σένα. Να σου πω όλα όσα είδα, έζησα και βυθίστηκα; Ή θέλεις ν’ακούσεις για το θόρυβο της ζωής και
του κόσμου; Όμως ένα πράγμα πρέπει να ξέρεις: αυτό το ένα πράγμα που έμαθα
είναι ότι πρέπει να ζούμε τη ζωή μας. Αυτή η ζωή είναι ο δρόμος, ο δρόμος για
το απροσμέτρητο, που αναζητάμε τόσο πολύ χρόνο και που ονομάζουμε θείο.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, όλοι οι
άλλοι δρόμοι είναι μονοπάτια παραπλανητικά. Βρήκα το σωστό δρόμο και με οδήγησε
σε σένα, την ψυχή μου. Επιστρέφω γαληνεμένος και εξαγνισμένος. Με αναγνωρίζεις
ακόμα; Πόσο πολύ κράτησε ο αποχωρισμός! Όλα έγιναν τόσο διαφορετικά. Και πως σε
βρήκα; Πόσο παράξενο ήταν το ταξίδι μου! Τι λέξεις θα μπορούσα να βρω για να
σου πω το πως ένα καλό αστέρι με οδηγούσε σε σένα όταν βρισκόμουν σε μονοπάτια
της πλάνης;
Δώσε μου το χέρι σου, ψυχή μου σχεδόν
ξεχασμένη. Πόσο με ζεσταίνει η χαρά που σε βλέπω ξανά, εσένα την από τόσο παλιά
ομολογημένη ψυχή. Η ζωή με οδήγησε πίσω σε σένα. Ας ευχαριστήσουμε τη ζωή που
έζησα με όλες τις ευτυχισμένες και όλες τις λυπημένες στιγμές, για την κάθε
χαρά και την κάθε θλίψη. Ψυχή μου, το ταξίδι μου πρέπει να συνεχιστεί μαζί σου.
Θα περιπλανηθώ μαζί σου και θ’ ανυψωθώ στη μοναξιά μου."
Carl Jung - Το Κόκκινο Βιβλίο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου