Αυτοενθύμηση

«Ούτε ένας, ανάμεσά σας, δεν πρόσεξε το πιο σημαντικό πράγμα που σας έχω καταδείξει, δηλαδή, κανένας σας δεν πρόσεξε ότι δεν θυμόσαστε τον εαυτό σας…. Να θυμάστε τον εαυτό σας, παντού και πάντοτε.»

George Gurjieff

«Η προσπάθεια να θυμάστε τον εαυτό σας είναι το πρώτιστο, διότι χωρίς αυτό τίποτα δεν έχει αξία. Πρέπει να αποτελεί το θεμέλιο για οτιδήποτε.»

Peter Ouspensky

«Όταν κάποιος αρχίζει να βλέπει ότι μπορεί μόνο για δευτερόλεπτα κάθε φορά να αρχίζει να θυμάται τον εαυτό του, του φαίνεται αμελητέο, όμως οφείλει να καταλάβει ότι είναι δύσκολο, ακριβώς επειδή αποτελεί την αρχή μιας νέας κατάστασης για μας, το κλειδί για έναν νέο κόσμο.  Αν ήταν εύκολο και αν τα αποτελέσματα έρχονταν γρηγορότερα, δεν θα είχε την σπουδαιότητα που έχει.»

Rodney Collin

«Η αυτοενθύμηση δεν έχει μέτρο σύγκρισης. Ήταν, είναι και θα είναι, η κορωνίδα των θαυμάτων στον κόσμο, και το μοναδικό που είναι συνειδητό.»

Robert Earl Burton

«Αυτοενθύμηση είναι η προσπάθεια μέσα στη συγκεκριμένη στιγμή να είσαι πιο συνειδητός, να έχεις μεγαλύτερη επίγνωση, να είσαι περισσότερο παρών. Είναι μια μορφή ενεργούς διαλογισμού, που μπορεί να εφαρμοστεί την οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιαδήποτε κατάσταση, κατά την οποία ο μαθητής εργάζεται για να έχει επίγνωση συγχρόνως, του εαυτού του και του περιβάλλοντος, και όχι να είναι βυθισμένος μέσα στον εσωτερικό του κόσμο ή χαμένος στις αντιδράσεις του στα ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα.

Επανειλημμένες προσπάθειες για αυτοενθύμηση οδηγούν σε ανώτερες καταστάσεις συνειδητότητας και σε μια εντελώς καινούρια κατανόηση για τη θέση που η ανθρωπότητα κατέχει στο σύμπαν. Αυτή η ιδιωτική μάχη για να είσαι μάρτυρας της δικής σου ζωης, είναι η διαδικασία μέσα από την οποία κάποιος δημιουργεί την ψυχή του.»

Από την εισαγωγή του βιβλίου "Αυτοενθύμηση" του  Robert Earl Burton 

Φθινοπωρινός διαλογισμός – Η σοφία ενός φύλλου

«Ρώτησα το φύλλο αν ήταν φοβισμένο, επειδή ήταν φθινόπωρο και τα άλλα φύλλα έπεφταν. Το φύλλο μου είπε : «Όχι. Κατά τη διάρκεια όλης της άνοιξης και του καλοκαιριού ήμουν απολύτως ζωντανό. Δούλεψα σκληρά για να βοηθήσω το δέντρο να τραφεί. Και τώρα ένα μεγάλο μέρος μου είναι μέσα στο δέντρο. Δεν περιορίζομαι από αυτή τη μορφή. Είμαι επίσης ολόκληρο το δέντρο. Και όταν επιστρέψω στο χώμα, θα συνεχίσω να τρέφω το δέντρο. Επομένως, δεν ανησυχώ καθόλου. Καθώς  αφήνω αυτό το κλαδί και πέφτω στο έδαφος, θα γνέψω στο δέντρο και θα του πω «Θα σε δω ξανά πολύ σύντομα.»

Εκείνη τη μέρα ο αέρας φυσούσε πολύ και, έπειτα από λίγο, είδα το φύλλο να αφήνει το κλαδί και να πέφτει στο έδαφος,  χορεύοντας χαρωπά, επειδή καθώς έπεφτε, είδε τον εαυτό του εκεί, μέσα στο δέντρο. Ήταν τόσο ευτυχισμένο.  Υποκλίθηκα, ξέροντας ότι είχα πολλά να μάθω από το φύλλο.»

Thich Nhat Hanh

Σαν ολάνθιστο άνθος λωτού

"Αν αισθάνεσαι χαμένος, απογοητευμένος, άτολμος, ή αδύναμος, στρέψου στον εαυτόν σου, σ’αυτό που είσαι εδώ και τώρα, και όταν φτάσεις εκεί, θ’ ανακαλύψεις τον εαυτόν σου, σαν ολάνθιστο άνθος λωτού, ακόμη και μέσα σ’ ένα λασπερό νερόλακκο, πανέμορφο και δυνατό".

Masaru Emoto: Μυστική Ζωή του Νερού

Ο Masaru Emoto είναι ο επιστήμονας που  αποκάλυψε τα κρυφά μηνύματα του νερού.  Πέθανε πριν λίγες μέρες, στις 17 Οκτωβρίου 2014.

 

Να πεθάνεις πριν πεθάνεις

«Μπενούν: Για να γλιστρήσουμε από την περιφέρεια του Χρόνου στο Κέντρο, πρέπει να αρνηθούμε με τη βία τους εαυτούς μας. Μπορεί ο άνθρωπος να αρνηθεί την ίδια του την ύπαρξη;

Μιρδάδ: Γι’αυτό, πράγματι, πρέπει να αρνηθείς τον εαυτό που είναι ένα παιχνίδι στα χέρια του Χρόνου και έτσι να διεκδικήσεις τον Εαυτό που δεν εξαρτιέται από τις ταχυδακτυλουργίες του Χρόνου. 

Μπενούν: Μπορεί η άρνηση του ενός εαυτού να είναι η διεκδίκηση ενός άλλου;

Μιρδάδ: Μάλιστα, η άρνηση του εαυτού είναι η διεκδίκηση του Εαυτού. Όταν είναι κανείς νεκρός ως προς τη μεταβολή, τότε γεννιέται στο αμετάβλητο. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν για να πεθάνουν. Ευτυχισμένοι αυτοί που πεθαίνουν για να ζήσουν!

Μπενούν: Κι όμως, αγαπητή είναι η ατομικότητα του ανθρώπου, για τον άνθρωπο. Πως θα βυθιστεί στο Θεό και θα έχει ακόμη συνείδηση της ατομικότητάς του;

Μιρδάδ: Είναι καταστροφή για το ρυάκι να χαθεί στη Θάλασσα και έτσι να συνειδητοποιήσει τον εαυτό του σαν Θάλασσα; Για τον άνθρωπο η απώλεια της ατομικότητας μέσα στο Θεό είναι να χάσει τη σκιά του και να βρει την ασκίαστη ουσία του όντος του.»

Mikhail Naimy - Το βιβλίο του Μιρδάδ

«Μια άλλη πλευρά του συναισθηματικού πόνου που αποτελεί εγγενές μέρος του εγωϊκού νου είναι μια βαθιά αίσθηση έλλειψης ή ατέλειας, μια αίσθηση μη πληρότητας. Σε κάποιους ανθρώπους αυτό είναι συνειδητό, σε άλλους ασυνείδητο. Αν είναι συνειδητό, εκδηλώνεται με ένα ανησυχητικό και μόνιμο αίσθημα απαξίας και ανεπάρκειας. Αν είναι ασυνείδητο, γίνεται αισθητό έμμεσα, σαν μια έντονη επιθυμία και ανάγκη. Και στις δυο περιπτώσεις οι άνθρωποι μπαίνουν συχνά σε μια ψυχαναγκαστική επιδίωξη να ικανοποιήσουν το εγώ και σε μια αναζήτηση πραγμάτων με τα οποία θα ταυτιστούν για να γεμίσουν αυτή την τρύπα που αισθάνονται μέσα τους. 

Έτσι, πασχίζουν να αποκτήσουν περιουσία, χρήματα, επιτυχία, εξουσία, αναγνώριση ή μια ιδιαίτερη σχέση, βασικά για να μπορέσουν να νιώσουν καλύτερα για τον εαυτό τους, να νιώσουν πλήρεις. Όμως, ακόμα κι όταν τα αποκτούν όλα αυτά, σύντομα ανακαλύπτουν ότι η τρύπα είναι ακόμα εκεί, ότι δεν έχει πάτο. Τότε βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί δεν μπορούν πια να εξαπατούν τον εαυτό τους. Ή μάλλον, μπορούν, αλλά τους είναι όλο και πιο δύσκολο. 

Όσο ο εγωικός νους κυβερνάει τη ζωή σου, δεν μπορείς να είσαι πραγματικά ήσυχος. Δεν μπορείς να είσαι ήρεμος ή ικανοποιημένος, παρά μόνο για σύντομα διαλείμματα, όταν αποκτάς αυτό που θέλεις, όταν ένας πόθος σου έχει μόλις εκπληρωθεί. Το εγώ ταυτίζεται με εξωτερικά πράγματα. Χρειάζεται να δέχεται υπεράσπιση και να τρέφεται συνεχώς. Οι πιο κοινές ταυτίσεις του εγώ έχουν να κάνουν με τα υπάρχοντά σου, με τη δουλειά που κάνεις, με την κοινωνική θέση και αναγνώριση, τη γνώση και την παιδεία, την εξωτερική εμφάνιση, τις ιδιαίτερες ικανότητες, τις σχέσεις, την προσωπική και οικογενειακή ιστορία, τα συστήματα πεποιθήσεων, και συχνά επίσης με πολιτικές, εθνικιστικές, φυλετικές, θρησκευτικές και άλλες συλλογικές ταυτίσεις. Τίποτε απ’όλα αυτά δεν είσαι εσύ. 

Σου φαίνεται τρομακτικό αυτό; Ή μήπως σε ανακουφίζει που το μαθαίνεις; Αργά ή γρήγορα, θα χρειαστεί να τα εγκαταλείψεις όλα αυτά. Ίσως ακόμα να σου φαίνεται δύσκολο να το πιστέψεις, και σίγουρα δε σου ζητάω να πιστέψεις ότι η ταυτότητά σου δεν μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε από αυτά τα πράγματα. Θα μάθεις μόνος σου την αλήθεια αυτού που σου λέω. Θα τη μάθεις την τελευταία στιγμή, όταν θα νιώθεις το θάνατο να πλησιάζει. Ο θάνατος σε απογυμνώνει από όλα αυτά που δεν είσαι εσύ. Το μυστικό της ζωής είναι «να πεθάνεις πριν πεθάνεις» - και να ανακαλύψεις ότι δεν υπάρχει θάνατος.»

 Eckhart Tolle - H δύναμη του Τώρα