“Αν η συμπόνια σου δεν
συμπεριλαμβάνει τον εαυτό σου, τότε είναι ελλιπής.”
Buddha
(Στα λόγια του Βούδα εδώ, μπορώ
να διακρίνω το πώς κάποιες πεποιθήσεις μας όπως : «Δεν αξίζω τίποτα / φταίω και πρέπει
να είμαι δυστυχισμένος», «Πρέπει να υποφέρω για να εξελιχθώ», «Πρέπει να
υποφέρω για να είμαι πνευματικός άνθρωπος», «Πρέπει να θυσιάζομαι για τους άλλους
για να με αγαπά ο θεός (ή οι άλλοι άνθρωποι), μας κάνουν (ασυνείδητα)
δυστυχισμένους. Ως θεϊκά όντα που είμαστε, μπορούμε να εξελισσόμαστε χωρίς να
υποφέρουμε. Η αγάπη για τον εαυτό είναι θεϊκότητα και είναι εφικτή στο Εδώ και Τώρα.
Ειδάλλως, αυτή η συμπόνια και το θυσιαστικό πνεύμα για τους άλλους, (ίσως)
είναι ένας τρόπος να καλύψουμε τις ενοχές και την απέχθεια για τον εαυτό μας.
Όχι, καθόλου θεϊκό…. )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου