"Γι αυτό και ο σοφός
άνθρωπος
Διδάσκει με τη
συμπεριφορά του
όχι με λόγια.
Ό,τι και να του
συμβεί
το αποδέχεται.
Δημιουργεί
μα δεν αποζητάει
κυριότητα
Δρα
αλλά δεν αποζητάει
ανταμοιβή.
Όταν πραγματοποιεί το
σκοπό του
δεν παραμένει
προσκολλημένος σ’αυτόν
αλλά συνεχίζει τη ζωή
του
Γι’αυτό δεν
φθείρεται."
Lao Tzu
Δεν μας τα λες καλά Λάο Τσε (ή Τσου)... δεν μας τα λες καθόλου καλά... τέλος πάντων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα φίλη μου... ξέρεις, δεν είναι ένα ζήτημα που μπορεί να αναλυθεί σε ένα πεδίο σχολίων όμως, ειλικρινά μετά από 30 χρόνια στο 'σπορ' αισθάνομαι πως κάθε φορά που αναδιφεί κάποιος στις μεγάλες αλήθειες του εσωτερισμού, δεν τη γλυτώνει, θα ανταμωθεί μοιραία... με τα νεύρα του... διότι είναι πολύ βολικό για κάποιους -και ήταν επί αιώνες στις μεγάλες αυτοκρατορίες της Ανατολής με τους απρόσιτους έγκλειστους διανοητικά ανάπηρους ‘θεούς-αυτοκράτορες γης και ουρανού’- όταν εξομοιώνεται η 'σοφία' και ο 'σοφός άνθρωπος' με την –δήθεν - μη-δράση, την αδράνεια, τη ραθυμία, τον ραγιαδισμό στην ουσία, την ενδοτικότητα... τι πάει να πει 'δεν φθείρεται;' μεσιέ Λάο Τσου; Η ζωή είναι φθορά.. δεν σου αρέσει αυτό; Είναι το λοιπόν και φθορά… βεβαίως… να τριφτεί η μούρη σου και η ψυχή σου με το κάθε τι... να χωθείς βαθιά στα σκ... και να βγεις όμως δυνατότερος και αμιγής... να παλέψεις, να ματώσεις, να κομματιαστεί η σάρκα σου… να δεις τι εστί βερίκοκο... από την άλλη έχουμε τη βιοφιλοσοφία του τεμπέλη -κατά το ελληνικό που παραθέτω αμέσως:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Τίποτα δεν σου προσφέρει τόση ευθυμία, όσο το να μη μπλέκεσαι με πολλά-πολλά, να μην επιχειρείς δύσκολα πράγματα και να μην πιέζεις τον εαυτό σου πέρα από τις δυνάμεις σου. Όλα αυτά προκαλούν ταραχή στη φύση του ανθρώπου. Τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα για την ευτυχία έχει η ψυχική μας διάθεση, κύριοι της οποίας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Η στράτευση είναι δύσκολη υπόθεση, ακόμα κι όταν διοικείς τους άλλους”. Διογένης ο Οινοανδέας
Ο σοφός άνθρωπος λοιπόν κε… Μιγιάκι –να με συμπαθάς για το σκωπτικό ύφος – είναι να κάθεσαι στη γωνιά, να παρατηρείς και να κάνεις… Τάι Τσι; Γι αυτό πέρασαν οι Μογγόλοι και δεν πήρατε χαμπάρι… γι αυτό πέρασαν οι Ιάπωνες και σας κατέσφαζαν και κοιτάγατε τον ΜαχαΚασιάπα Βούδα… με το λωτό στο χέρι μπορεί να γίνεσαι σοφός αλλά είσαι ένας εγωιστής σοφός που λάμπει για όσους είναι ολόγυρα και για όσους έχουν την τύχη να σε αναζητήσουν… γίνου κι εσύ Ηράκλειτος και να τρέφεσαι με βότανα και ρίζες… υποκλίνομαι ο ασεβής και προσκυνώ την ευφυΐα του Ηράκλειτου, του Τσου, του Μποντιντάρμα… εμελέτησα τους σοφούς, τους δασκάλους, τους φωτισμένους… Λάτρεψα ως και τον ‘άκαπνο’ και ‘ατσαλάκωτο’ Κρισναμούρτι… και λοιπόν; Φωτισμένος μονάχος στο διαμέρισμα μοιάζω με χριστουγεννιάτικο δέντρο και ολόγυρα το σκότος… ‘Να είσαι το φως του εαυτού σου’, λέει ο Τζίντου… Να είμαι δάσκαλε αγαπημένε αλλά η ζωή είναι ΣΧΕΣΗ… και σχέση του φωτός με το φως σημαίνει εγωπαθής αυτισμός… Αναρωτιέμαι… και να με σφάζουν στη δουλειά, να με κλέβουν και να έχω την αταραξία της πέτρας… για να μη φθαρώ; Θα φθαρώ και θα τους κόψω το λαιμό… (λέμε τώρα)
Να με συμπαθάς και πάλι καλή μου φίλη καθώς όλα τούτα μπορεί να μοιάζουν εκρήξεις και ο… σοφός δεν εκρήγνυται… (αν ήμουν δηλαδή)… θυμάμαι όμως ένα περιστατικό σε κάποια οργάνωση παλιότερα… κάποιος την είχε ψωνίσει και διαλαλούσε παντού ότι μετά από τόσα χρόνια ασκήσεων και εσωτερισμού είχε ‘υπερβεί τον πόνο’… ήρθε ο διδάσκαλος και τον ρώτησε, ‘ώστε έχεις υπερβεί τον σωματικό πόνο;’. ‘Ναι διδάσκαλε’, απάντησε πομπωδώς εκείνος. Του πήρε το δάχτυλο και το έβαλε στην πόρτα και την έκλεισε δυνατά. Τα ουρλιαχτά του ακόμα τα ακούω μετά από 25 χρόνια…
Κλείνοντας, σε πρώτη φάση να θυμίσω κάτι που έλεγε ο Όσσο… «μην νομίζετε πως αυτό το απλανές βλέμμα των συμπατριωτών μου, των Ινδών, είναι ένδειξη υπερ-χιλιόχρονης σοφίας, ότι είναι μια πραγματωμένη φώτιση που οι δυτικοί ζηλεύουν και έρχονται και φωτογραφίζουν τους σκελετωμένους γκουρού στους δρόμους με τα βρωμόνερα … συνήθως είναι ένδειξη χαμηλής νοημοσύνης… ‘καρμικής’ αποβλάκωσης και δουλωμένου φρονήματος… ο χαζός εύκολα περνιέται για σοφός…»
Αυτά και έτοιμος να… τ’ακούσω…
Καλησπέρα φίλε Νimertis. Έχει παρατηρηθεί πολλές φορές, κείμενα όπως το ταο τε τσινγκ ή ακόμα η φιλοσοφία του ζεν να παρερμηνεύονται και έτσι να "βολεύονται" οι άνθρωποι σε μια κατάσταση απραξίας και παθητικότητας, την οποία πολύ σωστά (κατ' εμέ) περιέγραψες και για την οποία πολύ σωστά (κατ΄εμε) εξέφρασες την δυσαρέσκειά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι καταστάσεις που περιγράφονται στα κείμενα αυτά, αφορούν την εσωτερική κατάσταση του ανθρώπου και όχι την εξωτερική ζωή του. Θέλω να πω, ότι ο πνευματικός άνθρωπος που είναι ειρηνικός, μη βίαιος, μη προσκολλημένος, με αποδοχή για τα όσα συμβαίνουν στον ίδιο και στους γύρω του, δεν σημαίνει ότι δεν διαθέτει δυναμικότητα και σθένος στην καθημερινότητά του. Θα λέγαμε μάλιστα, ότι αυτός ακριβώς ο άνθρωπος είναι και ο πιο καλός πολεμιστής. Ξέρει όμως να κάνει οικονομία δυνάμεων, δεν σπαταλάει την ενέργειά του, επειδή έτσι τον προστάζει ο θυμός, ο φόβος και ο εγωισμός του (κυρίως).
Οι Δάσκαλοι που ανέφερες, που πιστεύω πως τους εκτιμάς όσο κι εγώ, ούτε απομονωμένοι υπήρξαν, ούτε έρμαια των συνθηκών και των επιθέσεων που δέχονταν. Εκεί παρατηρώ εγώ τη μη φθορά. Δεν ήταν ενεργητικοί και μαχητικοί και δυναμικοί στην καθημερινή τους ζωή και στα εμπόδια που είχαν και στην αμφισβήτηση που αντιμετώπισαν; Ναι, αλλά χωρίς να φθείρονται. Αυτό μπορεί να το παρατηρήσει κανείς σε όλους τους αληθινούς Δασκάλους, έτσι δεν είναι;
Εμείς, μπορεί να μην είμαστε σε αυτό το σημείο, όμως ας ήμαστε ευτυχείς για όσα έχουμε πετύχει ως τώρα και ας έχουμε σιγουριά ότι πολύ περισσότερα μπορούμε να πετύχουμε στο μέλλον.
Όχι, κανένας πραγματικός Δάσκαλος δεν θα μας πει ποτέ να γίνουμε μοναχικά, φωτισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα και σίγουρα η ζωή είναι σχέση. Σχέση με τον εαυτό μας, με τους άλλους ανθρώπους, με το ζωικό βασίλειο, το φυτικό, το ορυκτό, με τον αόρατο κόσμο….. Η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από σχέσεις. Και να θέλαμε δεν θα μπορούσαμε να είμαστε και αλλιώς. :)
Φίλη μου καλησπέρα και πάλι. Την περίμενα αυτή την απάντηση. Εννοώ αυτή την ανάλυση. Δεν πρόκειται να αντιπαρατεθώ γιατί είναι... τόσο πολύ 'σωστά' όσο είναι άλλο τόσο 'λάθος'... πάει να πει, αν για σένα λειτουργούν τι σημασία έχει τι λέει όλο το σύμπαν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ειδικά ένας γερο ξεκούτης Νημερτής που γκρινιάζει νύχτα μέρα για όλα;
Κι εδώ θα μείνω...
Να ορθώνουμε το ανάστημά μας λέω πάντως σε όλους τους Διδασκάλους... διότι στην ουσία δεν υπάρχουν διδάσκαλοι... υπάρχει διαρκής μαθητεία από το κάθε τι... αυτό έχω να πω εγώ κι άσπρισε η κεφαλή μου στην ατραπό... εμείς τους στήσαμε σε βάθρα και τους δοξολογούμε, μια χαρά μπορεί να τους πάρει και να τους σηκώσει την επόμενη στιγμή...
Κάποτε προσπάθησαν κάποιοι να μου κολλήσουν κι εμένα μια ανάλογη ταμπέλα... μέχρι που μαζευτήκαν και ολόγυρα περιμένοντας να κατεβάσει η κούτρα μου καμιά σοφία... δεν καταδέχτηκα να παίξω αυτό το ρόλο... ο κάθε ένας να είναι ό,τι είναι και πιοτερο... να μην παριστάνει ό,τι δεν είναι...
Να ξέρεις πως σε εκτιμώ πολύ, αν αυτό έχει κάποια σημασία... και το ιστολόγιό σου και σε διαβάζω συχνά... πώς να το κάνουμε, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν και η πνευματική αναζήτηση δεν τελειώνει ποτέ...
Ευχαριστώ για την ευκαιρία να ανταλλάξουμε δυο σκέψεις...
Και εγώ σε ευχαριστώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφή