Όλες οι ρίζες είναι ντροπαλές

«Φίλοι μου και ναύτες μου, μόνο οι γυμνοί ζουν κάτω απ’τον ήλιο. Μόνο οι ακυβέρνητοι μπορούν να αρμενίζουν στην πλατιά θάλασσα. Μόνο όποιος είναι σκοτεινός από τη νύχτα θα ξυπνήσει με την αυγή, και μόνο όποιος κοιμάται με συντροφιά τις ρίζες κάτω από το χιόνι θα φτάσει ως την άνοιξη.

Διότι είστε απλοί σαν ρίζες, κι όμως έχετε τη σοφία της γης. Και μένετε σιωπηλοί, αν και τα αγέννητα κλαδιά σας φέρουν μέσα τους τη χορωδία των τεσσάρων ανέμων. 

Είστε εύθραυστοι και άμορφοι, κι όμως είστε η αρχή γιγάντιων βελανιδιών και του μισογραμμένου σχεδίου των ιτιών που υψώνονται στον ουρανό. 

Το λέω άλλη μια φορά ότι είστε ρίζες ανάμεσα στο σκοτεινό χώμα και τους απέραντους ουρανούς. Συχνά σας έχω δει να σηκώνεστε και να χορεύετε με το φως, αλλά σας έχω δει και ντροπαλούς. Όλες οι ρίζες είναι ντροπαλές. Κρύβουν τις καρδιές τους τόσο πολύ καιρό που πια δεν ξέρουν τι να κάνουν με αυτές.»

Khalil Gibran