"Ο θεϊκός σου
εαυτός είναι σαν τον ωκεανό
Μένει για πάντα άσπιλος.
Και σαν τον άνεμο σηκώνει μόνο ό,τι έχει φτερά.
Ο θεϊκός σου εαυτός είναι και σαν τον ήλιο
Δεν ξέρει τις σήραγγες του τυφλοπόντικα, μήτε ψάχνει τις τρύπες του όφεως.
Όμως ο θεϊκός σου εαυτός δεν κατοικεί μόνος μέσα σου.
Πολλά μέσα σου είναι ακόμα άνθρωπος και πολλά δεν είναι ακόμα άνθρωπος.
Αλλά ένας άμορφος νάνος που βαδίζει κοιμισμένος στην αχλύ,
Μένει για πάντα άσπιλος.
Και σαν τον άνεμο σηκώνει μόνο ό,τι έχει φτερά.
Ο θεϊκός σου εαυτός είναι και σαν τον ήλιο
Δεν ξέρει τις σήραγγες του τυφλοπόντικα, μήτε ψάχνει τις τρύπες του όφεως.
Όμως ο θεϊκός σου εαυτός δεν κατοικεί μόνος μέσα σου.
Πολλά μέσα σου είναι ακόμα άνθρωπος και πολλά δεν είναι ακόμα άνθρωπος.
Αλλά ένας άμορφος νάνος που βαδίζει κοιμισμένος στην αχλύ,
ψάχνοντας το ίδιο το ξύπνημά
του."
Khalil Gibran
(Baatara gorge waterfall, Lebanon)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου