Το φίδι που δαγκώνει την ουρά του γίνεται ένας κύκλος

«Αν οι Μύστες που έζησαν στην Αρχαιότητα επέμειναν τόσο στην αναγκαιότητα της γνώσης του εαυτού μας, είναι επειδή αυτή η γνώση ανοίγει μεγάλες δυνατότητες προόδου και επιτυχίας. Όσο δεν γνωρίζουμε τις ανάγκες του Ανώτερου Εγώ μας, επιμένουμε να δίνουμε ό,τι έχουμε στο φυσικό σώμα, με αποτέλεσμα αυτό να οδηγείται στο κορεσμό, ενώ η ψυχή και το πνεύμα αντιθέτως πεινούν, διψούν, υποφέρουν και λιμοκτονούν.

Πως θέλετε όμως, οι άνθρωποι, καθώς δεν πιστεύουν καν ότι υπάρχουν και άλλα σώματα, να ασχοληθούν με το να δώσουν τροφή σε αυτά και να τα ενδυναμώσουν; Δύσκολο να πιστέψει κανείς σε τι κατάσταση βρίσκονται πολλοί – ακόμα και μεταξύ των καλλιεργημένων – που είναι υπερήφανοι για την καλλιέργεια, τα διπλώματα, τις γνωριμίες τους, κι όμως είναι συνέχεια καταπονημένοι, βασανισμένοι. Αυτό αποδεικνύει, ότι κάτι δεν πάει καλά στην ζωή τους. Είναι καλύτερα να μην είναι κανείς τόσο αλαζών όσο βρίσκεται ακόμη στην άγνοια.

Γνώθι σ’αυτόν. Όλη η επιστήμη, όλη η σοφία βρίσκεται εδώ: να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να ξαναβρείς τον εαυτό σου, αυτή η συγχώνευση του κατώτερου «εγώ» με το ανώτερο «Εγώ». Το σύμβολο του Μύστη που κατόρθωσε να ξαναβρεί τον εαυτό του είναι ο όφις που δαγκώνει την ουρά του. Το φίδι που έρπει στη γη σχηματίζει μια ευθεία ή μια ελικοειδή γραμμή, και η γραμμή είναι ένας περιορισμός. Αλλά το φίδι που δαγκώνει την ουρά του γίνεται ένας κύκλος και ο κύκλος συμβολίζει το άπειρο, το απεριόριστο, την αιωνιότητα. Ο άνθρωπος που κατόρθωσε να υλοποιήσει το σύμβολο του κύκλου, μπαίνει σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν πλέον περιορισμοί, όπου δεν υπάρχει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο άνω και στο κάτω, διότι όλες οι δυνάμεις, τα πλούτη και οι αρετές που το αληθινό Εγώ κατέχει διοχετεύονται στο μικρό «εγώ». Το μικρό και το μεγάλο αποτελούν πλέον ένα, και ο άνθρωπος γίνεται μια θεότητα.»

Omraam  Mikhael  Aivanhov

Ο σκοπός της ανθρώπινης ψυχής

"Το ύψιστο συναίσθημα είναι η εμπειρία της ενότητας με το Παν. Αυτός είναι ο μεγάλος νόστος στην αλήθεια που λαχταράει η ψυχή. Αυτό είναι το συναίσθημα της τέλειας αγάπης. Ο μοναδικός σκοπός της ψυχής – μονάδας. Η ενοποίηση με το Όλο.  Η τέλεια αγάπη είναι για το συναίσθημα ό,τι είναι το τέλειο λευκό για το χρώμα. Πολλοί νομίζουν πως το λευκό είναι η απουσία χρώματος. Δεν είναι. Είναι η συμπερίληψη όλων των χρωμάτων. Το λευκό είναι κάθε άλλο χρώμα που υπάρχει σε ένωση.  Έτσι λοιπόν, και η αγάπη δεν είναι η απουσία ενός συναισθήματος (μίσους, φόβου, λαγνείας, ζήλιας, απληστίας), αλλά το σύνολο όλων των συναισθημάτων. Το άθροισμα. Το συναθροιστικό ποσόν. Το παν. 

Για να βιώσει η ψυχή την τέλεια αγάπη, πρέπει να βιώσει κάθε ανθρώπινο συναίσθημα. Πως μπορείς να νιώσεις συμπόνια για κάτι που δεν το καταλαβαίνεις; Πως μπορείς να συγχωρήσεις σε έναν άλλον εκείνο που δεν έχεις βιώσει ποτέ στον εαυτό σου; Βλέπουμε λοιπόν τόσο την απλότητα όσο και το εκπληκτικό μέγεθος του ταξιδιού της ψυχής. Καταλαβαίνουμε τελικά τι επιδιώκει: ο σκοπός της ανθρώπινης ψυχής είναι ΝΑ ΒΙΩΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, έτσι που να μπορεί ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ." 

Neale Donald Walsch

Άλλαζε τον εαυτό σου σιωπηλά

«Άλλαζε τον εαυτό σου και αυτό άφηνέ το να συμβαίνει πολύ σιωπηλά, χωρίς να προκαλεί ούτε θόρυβο, ούτε φασαρία, ούτε αναστάτωση. Και μέσα από εκείνη τη σιωπή, έρχεται η αγάπη, η ομορφιά σου, ένα ιδιαίτερο βάθος στο βλέμμα σου, μια ιδιαίτερη αύρα στο είναι σου.

Κάθε άτομο χρειάζεται να γίνει διαλογιστής, ένας σιωπηλός παρατηρητής, ώστε να μπορέσει να ανακαλύψει τον εαυτό του, την ομορφιά του, την αγάπη του, τον αυτοσεβασμό του και τη δύναμη της ατομικότητάς του. Κι αυτή η ανακάλυψη πρόκειται να αλλάξει τα πάντα γύρω του. Κι αν μπορέσουν να αλλάξουν πολλοί άνθρωποι μέσα από το διαλογισμό, τότε είναι εφικτό να δημιουργηθεί πραγματικά ένας καινούριος κόσμος, ένας κόσμος ελευθερίας.»

Osho

Και αυτό θα περάσει

Ένας σπουδαίος βασιλιάς, που κυβερνούσε πολλές περιοχές, βρισκόταν σε τόσο μεγαλειώδη θέση, που μόνο σοφοί εργαζόταν κοντά του. Κι όμως, μια μέρα ένιωσε σύγχυση και κάλεσε τους σοφούς του.

Είπε: «δεν γνωρίζω την αίτία, κάτι όμως με σπρώχνει να αναζητήσω ένα συγκεκριμένο δαχτυλίδι, που να μπορεί να με κρατάει σε ισορροπία. Πρέπει να έχω ένα τέτοιο δαχτυλίδι, που να με κάνει χαρούμενο όταν είμαι στεναχωρημένος και να με στεναχωρεί όταν είμαι χαρούμενος.»

Οι σοφοί συμβουλεύτηκαν ο ένας τον άλλο και μπήκαν σε βαθύ συλλογισμό. Τελικά, αποφάσισαν ποιο δαχτυλίδι ταίριαζε στο χαρακτήρα του βασιλιά.

Το δαχτυλίδι που επινόησαν, ήταν ένα, πάνω στο οποίο χαράχτηκε η φράση: «Κι αυτό θα περάσει».

(…)

Υπάρχει μια ιστορία πίσω από την ιστορία. Λέγεται ότι οι σούφι έχουν ένα δαχτυλίδι – αυτός είναι ένας κρυφός τρόπος για να λέγονται τα πράγματα – οι σούφι έχουν ένα δαχτυλίδι κι αν μπορέσεις να πάρεις αυτό το δαχτυλίδι, θα πας πέρα από τη ζωή και το θάνατο, θα πας πέρα από το σκοτάδι και το φως, θα πας πέρα από τη μέρα και τη νύχτα, θα πας πέρα από τη δυστυχία και την ευτυχία, θα πας πέρα από τις δυαδικότητες. Οι σούφι έχουν ένα δαχτυλίδι. Αν μπορείς να κρατήσεις αυτό το δαχτυλίδι….

 (…)

Ο βασιλιάς ζητάει το μυστικό για τη συνταγή της αλχημείας: «όταν είμαι χαρούμενος, να με στεναχωρεί. Όταν είμαι στεναχωρημένος, να με κάνει χαρούμενο.»

Τι ζητάει; Ζητάει την κυριότητα των διαθέσεών του. Κι αυτή είναι η μοναδική κυριότητα! Όταν είσαι δυστυχισμένος, είσαι δυστυχισμένος. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτε, είσαι απλώς ένα θύμα. Λες: «Είμαι δυστυχισμένος, δεν μπορώ να κάνω τίποτα.» Όταν έρχεται, έρχεται. Είσαι δυστυχισμένος. Μερικές φορές είσαι δυστυχισμένος δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό. Όταν έρχεται, έρχεται δεν είσαι εσύ ο κύριος.

Τι λέει; Λέει: «Αναζητώ τη μυστική φόρμουλα, ώστε να μπορώ να γίνω κύριος των διαθέσεών μου κι όταν θέλω, να μπορώ να μεταμορφώνω την ευτυχία μου σε στεναχώρια και τη στεναχώρια μου σε έκσταση.» Λέει ότι θέλει να γίνει κύριος των διαθέσεών του, όχι θύμα. Θέλει να μπορεί να κάνει αυτό που θέλει.

Και υπάρχει φόρμουλα. Υπάρχει ένα δαχτυλίδι με ένα κρυφό μήνυμα μέσα του, που μπορεί να μεταμορφώσει. Και τότε είναι απλώς υπέροχο, όταν μπορείς να αλλάξεις τις διαθέσεις σου. Απλώς τις ανοίγεις και τις κλείνεις.

(…)

Με το πρώτο θα συμφωνήσεις. Με το δεύτερο θα πεις: «Για ποιο λόγο;  Και τα δυο όμως συνυπάρχουν. Αν γίνεις κύριος του ενός, γίνεσαι κύριος και του άλλου. Και δεν υπάρχει τίποτα λάθος στο να είσαι λυπημένος, αν είσαι εσύ ο κύριος.

Η λύπη έχει ένα βάθος, που δεν μπορεί ποτέ να το έχει η χαρά. Η λύπη έχει μια ομορφιά από μόνη της, μια πολύ απαλή ομορφιά, βαθιά, απαλή. Καμία χαρά δεν μπορεί ποτέ να την έχει αυτήν την ομορφιά. Η χαρά είναι ρηχή, έχει μέσα της χυδαιότητα.

Η λύπη έχει βάθος, μεγαλύτερη πληρότητα από ό,τι μπορεί να δώσει οποιαδήποτε χαρά. Εσύ δεν την έχεις απολαύσει, επειδή δεν έχεις μπορέσει να φέρεις προς τα εκεί τη συνειδητότητά σου. Όταν ένας άνθρωπος γίνεται όλο και πιο συνειδητός, απολαμβάνει το κάθε τι, ακόμα και τη λύπη. Τότε η λύπη κάθεται γύρω του, όπως έρχεται και κάθεται το βράδυ και τα πάντα γίνονται σιωπηλά. Ούτε τα πουλιά δεν τραγουδούν ούτε οι άνεμοι δεν φυσάνε το κάθε τι γίνεται σιωπηλό και το κάθε τι κάθεται μέσα σε μια βαθιά χαλάρωση.

Η λύπη είναι όμορφη, αν γνωρίζεις. Αν δεν γνωρίζεις, τότε ούτε η χαρά δεν είναι όμορφη, οπότε πως μπορεί να είναι όμορφη η λύπη;

Ο βασιλιάς είπε: «Θέλω να γίνω κύριος των διαθέσεών μου. Θέλω να κρατιέμαι σε ισορροπία». Αν δεν είσαι κύριος των διαθέσεών σου και φυσάνε από μόνες τους, πως μπορείς να έχεις ισορροπία; Πως μπορείς να έχεις ένα αποκρυσταλλωμένο είναι; Ξαφνικά έρχεται μια διάθεση και είσαι δυστυχισμένος και τα πάντα μέσα σου τρέμουν. Έρχεται μια άλλη διάθεση και είσαι ευτυχισμένος. Και πάλι υπάρχει διέγερση και τα πάντα μέσα σου τρέμουν.

Έχεις παρατηρήσει ότι και η παρατεταμένη ευτυχία σε κουράζει επίσης;  Είναι επειδή υπάρχει διέγερση. Δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος για μεγάλη χρονική περίοδο, αλλιώς θα είναι υπερβολικό για το σώμα, για το νου, για την ψυχοσωματική σου οντότητα. Σε κάνει να τρέμεις, είναι σαν πυρετός. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μείνουν ευτυχισμένοι για πάντα. Θα πεθάνουν, θα πάθουν καρδιακές προβολές, πιεση του αίματος και πολλά πράγματα.

(…)

Όταν σου έρχεται μια διάθεση θυμού, μίσους, πάθους, σεξ, δυστυχίας, λύπης ευτυχίας – ακόμη κι όταν διαλογίζεσαι, μια στιγμή ευδαιμονίας, να θυμάσαι πάντοτε: Κι αυτό θα περάσει. Να το θυμάσαι συνεχώς. Κι αυτό θα περάσει. Και τι θα σου συμβεί αν μπορείς να το θυμάσαι συνεχώς;  Τότε η ευτυχία δεν θα είναι ευτυχία, αλλά μια φάση που έρχεται και φεύγει. Έρχεται και φεύγει, δεν είσαι εσύ αυτή. Είναι κάτι τυχαίο, είναι κάτι περιφερειακό. Εσύ είσαι ο παρατηρητής.

Όταν θυμάσαι «κι αυτό θα περάσει, κι αυτό θα περάσει, κι αυτό θα περάσει» ξαφνικά εσύ είσαι διαχωρισμένος από αυτό. Αυτό φεύγει κι εσύ μένεις ανέπαφος. Έρχεται η δυστυχία, άφησέ την να έρθει. Απλώς να θυμάσαι ότι κι αυτό θα περάσει. Έρχεται η ευτυχία.

Να θυμάσαι ότι κι αυτό θα περάσει. Και σιγά σιγά, δημιουργείται μια απόσταση ανάμεσα στις διαθέσεις και σε εσένα. Δεν ταυτίζεσαι πια μαζί τους, έχεις γίνει παρατηρητής. Απλώς τις κοιτάζεις σαν θεατής. Δεν ασχολείσαι πια, έχεις γίνει αδιάφορος.

Κατεβαίνει μέσα σου η σιωπή, μια σιωπή που δεν έχει δημιουργηθεί από σένα, μια σιωπή που δεν είναι επιβεβλημένη ακινησία, μια σιωπή που κατεβαίνει ξαφνικά από άγνωστες πηγές, από το θεϊκό, από το όλο. Και τότε είσαι αποκρυσταλλωμένος. Τότε τίποτα δεν ταράζει τα θεμέλιά σου, τότε τίποτα δεν σε κάνει να τρέμεις. Τίποτα! Ούτε η ευτυχία ουτε η δυστυχία.

Και τότε ξέρεις ότι και οι δυο είναι το ίδιο. Αν βλέπεις το πρόσωπο της ευτυχίας, τότε πίσω της βρίσκεται η δυστυχία. Αν βλέπεις το πρόσωπο της δυστυχίας, τότε πίσω της είναι η ευτυχία. Είναι το ίδιο. Όταν έρχεται πάνω σου η ευτυχία, μοιάζει σαν ευτυχία. Όταν φεύγει από σένα και σου δείχνει το πίσω της μέρος, είναι δυστυχία. Όσο μεγαλύτερη η απόσταση, τόσο μεγαλύτερη η επίγνωση. Οσο περισσότερη η επίγνωση, τόσο μεγαλύτερη η απόσταση. Εγκαθίστασαι. Γίνεσαι ένας βούδας κάτω από το δέντρο μπόντι. 

Αυτό όμως δεν θα σου συμβεί μέχρι να πεθάνεις. Αυτό είναι μια ανάσταση, η γέννηση του απόλυτα καινούριου. Το παλιό πρέπει να δώσει δρόμο. Οι παλιές σου συμπεριφορές, αντιλήψεις, φιλοσοφίες, ιδεολογίες, η παλιά σου ταυτότητα, το παλιό εγώ πρέπει να δώσουν δρόμο στο καινούριο.

Το καινούριο βρίσκεται πάντα εκεί, μα δεν υπάρχει χώρος μέσα σου για να έρθει. Ο επισκέπτης έχει έρθει, όμως ο οικοδεσπότης δεν είναι έτοιμος. Δώσε χώρο, γίνε πιο ευρύχωρος μέσα σου. Κάνε χώρο, δημιούργησε κενό

Κι αυτό το μήνυμα είναι υπέροχο αυτό είναι ένα κλειδί πασπαρτού, να το θυμάσαι αυτό.

Το δαχτυλίδι που επινόησαν, ήταν ένα, πάνω στο οποίο χαράχτηκε η φράση: «κι αυτό θα περάσει».

Άφησέ το να γίνει συνεχής ενθύμηση. Άφησέ το να γίνει, να γίνει τόσο βαθύ, που ακόμη κι όταν κοιμάσαι, να γνωρίζεις: κι αυτό θα περάσει.

Ακόμα και μέσα στα όνειρά σου να το γνωρίζεις: κι αυτό θα περάσει. Άφησέ το να γίνει σαν αναπνοή, να είναι συνεχώς παρόν. Κι αυτή η παρουσία θα σε μεταμορφώσει. Είναι ένα κλειδί πασπαρτού. Μπορεί να ανοίξει την πιο κρυφή πόρτα μέσα στο ίδιο σου το είναι και από εκεί μέσα στο ίδιο το είναι της ύπαρξης.»

Osho

Να τιμάς όλους και όλα

Να τιμάς όλους και όλα. Αυτό είναι τιμή σου. 

Οι διαφορές είναι ψευδαισθήσεις.

H αγάπη και ο εαυτός μας είναι ένα

H αγάπη και ο εαυτός μας είναι ένα 

και η ανακάλυψη ενός από τα δυο 

αποτελεί υλοποίηση και των δυο.

Leo Buscaglia

Η ευγνωμοσύνη είναι συνειδητότητα.

Η ευγνωμοσύνη είναι συνειδητότητα.

Γεννάμε κάθε λεπτό

Έχουμε όλοι παιδιά, δημιουργήματα. Είναι οι σκέψεις μας, τα λόγια μας, οι πράξεις μας. Αποτυπώματα που αφήνονται στον διαστημικό ωκεανό για πάντα. Γεννάμε κάθε λεπτό... 

Η χρήση της δύναμης

Καληνύχτα, εύχομαι το είδος μας να χρησιμοποιεί τη δύναμή του όχι για να κακοποιεί και να εκμεταλλεύεται άλλα έμβια όντα, αλλά για να τα προστατεύει και να προωθεί την εξέλιξή τους. Σε όποιο βασίλειο και να ανήκουν.

Αυτός που δεν φθείρεται ποτέ

"Γι αυτό και ο σοφός άνθρωπος

Διδάσκει με τη συμπεριφορά του

όχι με λόγια.

Ό,τι και να του συμβεί

το αποδέχεται.

Δημιουργεί

μα δεν αποζητάει κυριότητα

Δρα

αλλά δεν αποζητάει ανταμοιβή.

Όταν πραγματοποιεί το σκοπό του

δεν παραμένει προσκολλημένος σ’αυτόν

αλλά συνεχίζει τη ζωή του

Γι’αυτό δεν φθείρεται."

Lao Tzu

Όλα είναι φευγαλέα

"Τα πολλά πράγματα που συμβαίνουν, οι πολλές μορφές που παίρνει η ζωή είναι εφήμερης φύσης. Είναι όλα φευγαλέα. Πράγματα, σώματα και Εγώ, περιστατικά, καταστάσεις, σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες, φιλοδοξίες, φόβοι, δράματα… έρχονται, προσποιούνται ότι είναι πολύ σημαντικά και, πριν το καταλάβεις καλά καλά, είναι φευγάτα, έχουν διαλυθεί στο τίποτα από το οποίο προήλθαν. Υπήρξαν ποτέ αληθινά; Υπήρξαν ποτέ κάτι περισσότερο από ένα όνειρο, το όνειρο της μορφής;"

Eckhart Tolle

Όπου υπάρχει αγάπη, ο νόμος δεν έχει θέση

"Η θέσπιση νόμων που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις είναι αναγκαία, επειδή δεν έχει ακόμη κατοικήσει μέσα στις ψυχές η αγάπη. Όταν μάθουν τι είναι η αληθινή αγάπη, όταν θα ζουν απ’ αυτήν και μέσα σ’ αυτήν, δεν θα χρειάζεται να τους θυμίζουν συνεχώς οι νόμοι τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν: Θα το κάνουν, επειδή θα βρίσκουν από μόνοι τους πώς να εναρμονιστούν μεταξύ τους.

Η αγάπη είναι η μοναδική εκείνη δύναμη που οργανώνει τα πράγματα, που τα κάνει να αναπτύσσονται και να ανθίζουν. Αν πρώτα κυριαρχήσει η αγάπη σε μια οικογένεια, μια κοινότητα, μια κοινωνία, δεν χρειάζονται πια ούτε εντολές, ούτε απαγορεύσεις, ούτε απειλές. Οι πάντες εκπληρώνουν το καθήκον τους μετά χαράς. Όπου υπάρχει αγάπη, ο νόμος δεν έχει θέση."

Omraam Mikhael Aivanhov

H αγάπη είναι πύρινη ενέργεια

«Η καρδιά είναι το θαυμαστό όργανο της ακαριαίας γνώσης, ο θρόνος της συνειδητότητας, το κέντρο της αγάπης. Η πιο ιερή ενέργεια στον κόσμο είναι η αγάπη, το πιο ιερό κέντρο είναι η καρδιά. Η αγάπη γεννιέται και γαλουχείται από την καρδιά. Τότε, πόση σύγχυση μαρτυρεί το να ταυτίζεται η αγάπη με την ενστικτώδη σεξουαλική επιθυμία, η οποία εδρεύει στο κέντρο των γεννητικών οργάνων. Ή ακόμα, με τους δεσμούς στοργής των οικείων προσώπων, συναίσθημα που εδρεύει στο ηλιακό πλέγμα και, συνήθως, χαρακτηρίζεται από ιδιοτέλεια, προσωπική επιθυμία και συμφέρον. Ασφαλώς, είναι δυνατόν τα παραπάνω συναισθήματα να συνυπάρχουν με την αληθινή αγάπη, αλλά σπανίως είναι ο κανόνας. Η αληθινή αγάπη δεν είναι αισθηματολογία ούτε ένστικτο. Είναι μια κατ’ εξοχήν νοήμων ενέργεια. Γι αυτό απαιτεί συνειδητότητα καλλιεργημένη, πλούσια, πύρινη. Ακριβώς: πύρινη. Γιατί η αγάπη είναι πύρινη ενέργεια.»

Ο δρόμος της Agni Yoga

Η αρχή της απαλότητας

"Στάσου σαν βουνό, κύλα σαν νερό."

"Το νερό είναι το πιο απαλό πράγμα, 

αλλά μπορεί να διαπεράσει τα βουνά και τη γη. 

Αυτό δείχνει σαφώς την αρχή της απαλότητας, 

η οποία υπερισχύει της σκληρότητας."

Lao Tzu

Eνα βιβλίο περί ηθικής

Αν είχα να γράψω ένα βιβλίο περί ηθικής θα είχε 100 σελίδες, οι 99 λευκές. 

Στην τελευταία θα έγραφα: Δεν γνωρίζω άλλο χρέος από την αγάπη.

Albert Camus

Κι αν ακόμα είσαι σκληρός σαν πέτρα

"Κι αν ακόμα είσαι σκληρός σαν πέτρα, σαν μάρμαρο, 

γίνεσαι μαργαριτάρι

 όταν πλησιάσεις κάποιον που έχει ψυχή."

Rumi

Όμως δεν μπορεί να μας αποκρύψει ο ποιητής, ότι πέτρα, μαργαριτάρι και Έμ-ψυχος, ΕΝΑ είναι, σε συνάντηση. Ένα σε τρία, τριαδικότητα, η σκοτεινή και η φωτεινή μας όψη, με τόπο συνάντησης ή μεσάζοντα, την ψυχή.

Πόσο αρμονικά εγκατελειψες τα πράγματα που δεν προορίζονταν για σένα

"Στο τέλος, μόνο τρία πράγματα έχουν σημασία:

πόσο αγάπησες, 

πόσο ευγενικά έζησες 

και πόσο αρμονικά εγκατελειψες τα πράγματα

 που δεν προορίζονταν για σένα." 

Jack Kornfield

Φωτο:  Χριστιανός ορθόδοξος μοναχός και βουδιστής μοναχός με τα ζώα-φίλους τους.

Η ζωή έρχεται απο μέσα μας

"Η ζωή έρχεται απο μέσα μας

και όχι απο αυτά που μας περιβάλλουν."

 Khalil Gibran

Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που κάνεις

Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που κάνεις, 

η πραγματικότητα είναι αυτό που είσαι" 

Osho

Τι είναι Δηλητήριο;

Απαντήσεις του Ρούμι σε ερωτήσεις ενός μαθητή:

Τι είναι Δηλητήριο;

Οτιδήποτε είναι περισσότερο από αυτό που έχουμε ανάγκη είναι δηλητήριο. Μπορεί να είναι Δύναμη, Πλούτος, Πείνα, Εγώ, Απληστία, Οκνηρία, Αγάπη, Φιλοδοξία, Μίσος ή οτιδήποτε άλλο.

Τι είναι ο Φόβος;

Μη αποδοχή της αβεβαιότητας. 
Αν αποδεχτούμε την αβεβαιότητα, ο φόβος γίνεται περιπέτεια.

Τι είναι η Ζήλια;

Μη αποδοχή του καλού στους άλλους. 
Αν αποδεχτούμε αυτό το καλό, η ζήλια γίνεται έμπνευση.

Τι είναι ο Θυμός;

Μη αποδοχή των θεμάτων που είναι πέρα από τον έλεγχό μας. 
Αν τα αποδεχτούμε, ο θυμός γίνεται ανεκτικότητα.

Τι είναι το Μίσος;

Μη αποδοχή ενός ανθρώπου όπως είναι.  
Αν αποδεχτούμε έναν άνθρωπο άνευ όρων, τότε το μίσος γίνεται αγάπη.

Η μάνταλα της άμμου - όλα εφήμερα

H μάνταλα της άμμου. Μια θιβετιανή βουδιστική πρακτική που περιλαμβάνει τη δημιουργία και την καταστροφή μιας μάνταλα κατασκευασμένης από χρωματιστή άμμο. Οι μοναχοί, αφού περάσουν μέρες ολόκληρες, δημιουργώντας με προσοχή τη μάνταλα, μόλις την ολοκληρώσουν, την καταστρέφουν. Έπειτα, αφού μαζέψουν την άμμο, την αφήνουν στα νερά κάποιου ποταμού, για να επιστρέψει ξανά στη φύση. Πέρα από τους άλλους συμβολισμούς, με αυτή την πρακτική τονίζεται το εφήμερο της ύπαρξης και της ζωής. Μου έκανε πολύ εντύπωση όταν είχα διαβάσει γι αυτή την πρακτική. Πόσα πράγματα δημιουργούμε και χτίζουμε προσεκτικά πιστεύοντας ότι θα διαρκέσουν για πάντα ή ότι θα μας δώσουν ευτυχία, αναγνώριση, φήμη, χρήμα, σεξ... ταυτότητα... ; Αργά ή γρήγορα η ζωή μας διδάσκει πως σχεδόν τα πάντα είναι εφήμερα και παροδικά. Με αστερίσκο στο "σχεδόν". Και ο καθένας ανακαλύπτει τους αστερίσκους μόνος του.

Aν θέλεις να βρεις τον μεγαλύτερο θησαυρό

"Yπάρχει μέσα σου μια δύναμη που σου δίνει ζωή.

Αυτήν ψάξε.

Υπάρχει στο σώμα σου ένα ανεκτίμητο πετράδι.

Αυτό ψάξε.

Ω, περιπλανώμενε ταξιδιώτη

αν θέλεις να βρεις τον μεγαλύτερο θησαυρό

μην κοιτάς έξω,

κοίταξε μέσα σου

κι αυτό ψάξε."

Rumi

Να χαιρόμαστε – για ότι υπάρχει γύρω μας

Μόλις σας λείψει κάτι, είστε έτοιμοι να αρχίσετε τα παράπονα. Γιατί αυτή η έλλειψη να σκοτεινιάζει μονομιάς το βλέμμα σας; Ο ήλιος ανατέλλει κάθε μέρα: Έχετε φως, νερό, αέρα, τροφή. Μπορείτε να βλέπετε, να ακούτε, να γεύεστε, να μαθαίνετε. Στο χέρι σας είναι να έρχεστε σε επαφή με τον Δημιουργό και με όλες τις ουράνιες οντότητες αλλά και με τη φύση και τους ανθρώπους. Όλ’ αυτά είναι ένα τίποτα;

Τί σκέφτεστε το πρωϊ που ξυπνάτε; Την ώρα που πλένεστε κι ετοιμάζεστε; Κι όταν βλέπετε τον σύντροφό σας και τα παιδιά σας; Κι αν δεν έχετε οικογένεια, οπωσδήποτε κάποιον συναντάτε βγαίνοντας απ’ το σπίτι σας. Τι σκέφτεστε βλέποντάς τον;... Όλα τα πλάσματα που ζουν κοντά σας και τα συναντάτε, όλα έχουν κάτι να σας προσφέρουν, να σας κάνουν να σκεφτείτε και να εκλεπτύνετε την ευαισθησία σας. Αντί να σκαλώνετε σ’ αυτό που σας λείπει, μάθετε να χαίρεστε όλους τους ανεξάντλητους θησαυρούς που σας προσφέρει η ζωή, και τότε εσείς οι ίδιοι θα γίνετε πιο ζωντανοί.

Omraam Mikhael Aivanhov

H ψυχή μου είναι ο φίλος μου

"H ψυχή μου είναι ο φίλος μου που με παρηγορεί στη δυστυχία και τον κίνδυνο της ζωής. Εκείνος που δεν έχει φίλο την ψυχή του είναι εχθρός της ανθρωπότητας, κι εκείνος που δε βρίσκει την καθοδήγηση μέσα του, θε να χαθεί απελπισμένα. Η ζωή έρχεται απο μέσα μας και όχι απο αυτά που μας περιβάλλουν. (...)

Ήρθα να ζήσω στη δόξα της Αγάπης και το φως της Ομορφιάς, που είναι αντανακλάσεις του Θεού."

Kahlil Gibran 

Φτώχεια

"Όταν όμως δεν γνωρίζετε τον εαυτό σας, 

βρίσκεστε μέσα στη φτώχεια και είσαστε η ίδια η φτώχεια."

Ευαγγέλιο του Θωμά

Όταν παρατήσεις τις φαντασιώσεις

"Η μεταμόρφωση είναι δυνατή μόνον όταν παρατήσεις τις φαντασιώσεις. Όταν φθάσεις στο σημείο να καταλάβεις ότι δεν είσαι τίποτα, όταν φθάσεις το σημείο να καταλάβεις το κενό σου, όταν φτάσεις στο σημείο να καταλάβεις την μη αυθεντική σου ζωή, τότε αμέσως το εγώ αρχίζει και πέφτει."

Osho

O τέλειος άνθρωπος

"Τέτοιος είναι ο τέλειος άνθρωπος:

Η βάρκα του είναι άδεια."

Chuang Tzu 

Το μυστικό της ευτυχίας

"To μυστικό της ευτυχίας δεν είναι να γίνεται πάντα αυτό που θέλεις, 

αλλά να θέλεις πάντα αυτό που γίνεται."

Leo Tolstoy