Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε

"Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε να αγγίξουμε, 

να αισθανθούμε,

να δείξουμε συναίσθημα.

Το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο είναι να είμαστε

αυτό που είμαστε, αυτό που αισθανόμαστε.

Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να είμαστε αυτό

που οι άλλοι άνθρωποι θέλουν απο μας να είμαστε."

Leo Buscaglia

Είσαι ένα Παιδί του Σύμπαντος

"Είσαι ένα Παιδί του Σύμπαντος, όχι λιγότερο από τα άνθη και τ’ αστέρια.

Είναι ένα αναμφισβήτητο δικαίωμά σου να βρίσκεσαι εδώ.

Και η δύναμη του Σύμπαντος θα εκδηλωθεί, έτσι, όπως είναι,

είτε το αντιλαμβάνεσαι ή όχι.

Γι’αυτό, να είσαι σε ειρήνη με τον Θεό, ότι κι’ εαν εσύ φαντάζεσαι, ότι Αυτός είναι.

Και όποιες κι αν είναι οι προθέσεις και οι κόποι σου:

κράτησε ειρήνη με την Ψυχή Σου σ’αυτή την θορυβώδη δίνη της ζωής.

Παρ’όλη την υποκρισία, τα βάσανα και τα γκρεμισμένα όνειρα,

αυτός ο Κόσμος είναι εντούτοις θαυμαστός."

Αγνώστου

Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει

"Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει.

Αν υπάρχουν ακόμα προφητείες, θα έλθει μέρα που και αυτές θα καταργηθούν, αν υπάρχουν χαρίσματα γλωσσών και αυτά θα σταματήσουν, αν υπάρχει γνώση και αυτή θα καταργηθεί. Γιατί τώρα έχουμε μερική και όχι τέλεια γνώση και προφητεία· όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί.

Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, έκρινα ως νήπιο. Όταν έγινα άνδρας, κατάργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. Τώρα βλέπουμε σαν σε καθρέπτη και μάλιστα θαμπά, τότε όμως θα βλέπουμε φανερά και καθαρά, όπως πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος από την αλήθεια, αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώση, όπως ακριβώς γνωρίζει και εμένα ο Θεός.

 Ώστε τώρα μας απομένουν τρία πράγματα : η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Πιο μεγάλη όμως από αυτά είναι η αγάπη."

Καινή Διαθήκη - Α' Προς Κορινθίους, ΙΓ 13

 (απο τον ύμνο της αγάπης)

Χριστική Συνείδηση

"Δεν υπάρχει Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει αρσενικό ούτε θηλυκό, διότι όλοι σεις είσθε ένα, μέσα στον Ιησού Χριστό."

Καινή Διαθήκη, Προς Γαλάτας 3:28

Σε αυτή την κατάσταση (Χριστική Συνείδηση) δεν υπάρχουν εθνικότητες, τάξεις και φύλα. Είμαστε όλοι ένα.... Ατομική συνείδηση ενωμένη με την Συμπαντική συνείδηση. Αγάπη, Θέληση, Νοημοσύνη. Είμαστε έτοιμοι γι αυτό;

Καλά Χριστούγεννα

Χριστούγεννα. Μια αρχετυπική κατάσταση που δεν αποτελεί κτήμα μιας και μόνο θρησκείας ή παράδοσης. Ο εορτασμός των Χριστουγέννων έχει τοποθετηθεί (όχι τυχαία) λίγο μετά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Ο ήλιος που ανατέλλει, το νεογέννητο παιδί, η γέννηση, αφορούν τον κάθε ένα/μια από εμάς. Πρόκειται για την γέννηση του νέου ανθρώπου μέσα μας, του νέου παιδιού, των νέων δυνατοτήτων που μέσα μας κυοφορούνται. Αλλά όπως κάθε γέννηση, κάθε μετάβαση, δεν μπορεί παρά να έχει τις δυσκολίες της. Το παλιό αντιστέκεται στο καινούριο, όμως η μετάβαση χαρακτηρίζεται από την κίνηση. Αυτό το νέο παιδί μέσα μας, δεν μπορεί να γεννηθεί μέσα από την στασιμότητα. Απαιτεί την κίνηση. Απαιτεί την αλλαγή. Απαιτεί την αναγνώριση της σκοτεινής πλευράς μας, της σκιάς μας (με την έννοια που έχει δώσει ο Γιουγκ), την θεραπεία των τραυμάτων του παρελθόντος και την απελευθέρωση από τα παλιά νοητικά μοτίβα (patterns). 

Αυτή την ανατολή, αυτή την επαναγέννηση, αυτό το νέο παιδί, το καλωσορίζουμε με χαρά. 

Kαλά Χριστούγεννα σε όλους και όλες!

Ευγνωμοσύνη γι αυτά που έχουμε

"Λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ευγνωμοσύνη είναι το κλειδί για την ευτυχία, την αφθονία και την πνευματική ανάπτυξη – ιδιαίτερα σε καιρούς δοκιμασίας. Οι περισσότεροι βιώνουν περισσότερο πόνο και στεναχώρια γι’ αυτά που δεν έχουν, παρά ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ. Όταν στεναχωριόμαστε και παραπονιόμαστε για όσα δεν έχουμε ή για όσα δεν είναι όπως θα θέλαμε, αυτόματα χάνουμε την επίγνωση, την εκτίμηση και την απόλαυση όλων αυτών που έχουμε και τα θεωρούμε δεδομένα. Είμαστε λιγότερο ελεύθεροι να απολαύσουμε αυτά που έχουμε.

(...)
Η αναγνώριση της αφθονίας, που ήδη έχουμε, είναι το πρώτο βήμα για να προσελκύσουμε περισσότερη. Αν είμαστε αγνώμονες για όσα έχουμε ή είμαστε δυστυχισμένοι, παραπονούμενοι ή πικραμένοι, τότε στέλνουμε στο σύμπαν ένα αρνητικό μήνυμα, το οποίο έλκει περισσότερη αρνητικότητα, περισσότερα από αυτά που δεν θέλουμε και λιγότερα από αυτά που θέλουμε.

(...)
Καθώς εξελισσόμαστε και μαθαίνουμε να εμπιστευόμαστε πιο βαθιά τη σοφία των γεγονότων της ζωής μας, σαν μια ευκαιρία στην πνευματική εξελικτική πορεία μας, τότε αρχίζουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη ακόμη και για αρχικά δύσκολα ή δυσάρεστα γεγονότα και καταστάσεις.

Είμαστε ευγνώμονες προς τους ανθρώπους που μπορεί να δοκιμάζουν την αγάπη, τη συγχώρεση, την αυτοπαραδοχή ή την κατανόησή μας, γιατί μας δίνουν πολύτιμες ευκαιρίες να αφήσουμε τους φόβους και το εγώ μας και να θυμηθούμε την αληθινή πνευματική μας φύση και, φυσικά, τη δική τους πνευματική φύση.

Μπορούμε να μάθουμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη ακόμη και για σωματικά ή οικονομικά προβλήματα, που δοκιμάζουν την εσώτερη αίσθηση ασφάλειας και αξίας μας. Με κανένα τρόπο δεν αναζητούμε τέτοιες εμπειρίες. Αλλά, όταν εμφανίζονται, τις χρησιμοποιούμε με ευγνωμοσύνη."

Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ 

NAMASTE

Η χειρονομία "Namaste", μορφή χαιρετισμού που δείχνει σεβασμό, σημαίνει "Υποκλίνομαι στο θεϊκό μέσα σου". Αντιπροσωπεύει την πεποίθηση ότι υπάρχει μια θεϊκή σπίθα μέσα στον καθένα/μια απο εμάς η οποία εδρεύει στο τσάκρα της καρδιάς. 

Κατά τον χαιρετισμό, τα χέρια τοποθετούνται ενωμένα στην καρδιά, τα μάτια κλείνουν και το κεφάλι σκύβει προς τα κάτω. Μπορεί επίσης να γίνει με τα χέρια ενωμένα μπροστά στο τρίτο μάτι, σκύβοντας το κεφάλι, και έπειτα φέρνοντας τα χέρια προς τα κάτω στην καρδιά. 

Εκτός απο μορφή χαιρετισμού, είναι επίσης και χειρονομία που εκφράζει την ευγνωμοσύνη ενός ατόμου προς κάποιο άλλο για τη βοήθεια που του πρόσφερε και την ευχαριστία για την καλοσύνη που του έδειξε.

Ο στροβιλιζόμενος δερβίσης

Ενώ στροβιλίζεται, τα χέρια του είναι ανοιχτά: το δεξί του χέρι κατευθύνεται προς τον ουρανό, έτοιμο να δεχτεί την ευεργεσία του Θεού, ενώ το αριστερό του χέρι στρέφεται προς τη γη. Ο στροβιλιζόμενος δερβίσης (σεμαζέν) μεταφέρει το πνευματικό δώρο του Θεού σε εκείνους που παρακολουθούν τη Σέμα. Περιστρεφόμενος από δεξιά προς τα αριστερά γύρω από την καρδιά, ο σεμαζέν αγκαλιάζει όλη την ανθρωπότητα με αγάπη.  "Κύριέ μου, ό,τι μου στέλνεις, εγώ ελεύθερα και ανοιχτά το δίνω πίσω στη δημιουργία."

Αν - Rudyard Kipling

Αν μπορείς να κρατάς τα λογικά σου όταν όλοι γύρω σου

Χάνουν το μυαλό τους και κατηγορούν εσένα γι’ αυτό,

Αν μπορείς να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου

 όταν όλοι οι άνθρωποι αμφιβάλλουν για σένα,

Αλλά και να τους αφήνεις να αμφιβάλλουν,

Αν μπορείς να περιμένεις και να μην κουράζεσαι από την αναμονή,

Ή, να λένε ψέματα για σένα και να μην ανακατεύεσαι με ψέματα,

Ή να σε μισούν να μη μισείς,

Και ωστόσο να μη φαίνεσαι υπερβολικά καλός, ούτε να μιλάς υπερβολικά σοφά·

Αν μπορείς να ονειρεύεσαι – και να μην κάνεις τα όνειρα αφεντικό σου·

Αν μπορείς να σκέφτεσαι – και να μην κάνεις τις σκέψεις σκοπό σου,

Αν μπορείς να συναντήσεις τον Θρίαμβο και την Καταστροφή

Και να αντιμετωπίσεις αυτούς τους απατεώνες ακριβώς το ίδιο,

Αν μπορείς να αντέχεις να ακούς την αλήθεια που είπες 

Διαστρεβλωμένη από αχρείους για να στήσουν παγίδα για ανόητους,

Ή να βλέπεις τα πράγματα για τα οποία έδωσες τη ζωή σου να καταστρέφονται,

Και να ανασκουμπώνεσαι και να τα ξαναχτίζεις με φθαρμένα εργαλεία,

Αν μπορείς να κάνεις έναν σωρό απ’ όλα όσα κέρδισες
Και να τον διακινδυνεύσεις σε μια κίνηση, με μιας, κορώνα γράμματα,
Και να χάσεις, και να ξαναρχίσεις από το μηδέν,
Και ποτέ να μην ψιθυρίσεις ούτε λέξη για την απώλειά σου,
Αν μπορείς να αναγκάσεις την καρδιά σου και το σθένος και τη δύναμή σου
Να σε υπηρετούν αφότου χάθηκαν από πολύ καιρό,
Κι έτσι να κρατιέσαι όταν δεν υπάρχει τίποτα μέσα σου
Εκτός από τη Θέληση που λέει «Κρατήσου!»

Αν μπορείς να μιλάς με πλήθη και να κρατάς την αρετή σου,
Ή να περπατάς με Βασιλιάδες – και να μη χάνεις την απλότητά σου,
Αν ούτε οι εχθροί ούτε οι αγαπημένοι φίλοι μπορούν να σε πληγώσουν
Αν όλοι οι άνθρωποι μετρούν για σένα, αλλά κανένας υπερβολικά πολύ
Αν μπορείς να γεμίσεις το λεπτό που δεν συγχωρείται
Με την αξία εξήντα δευτερολέπτων χρόνου (=αν τη μεγάλη αδικία εναντίον σου, τη δεις σαν 60 δευτερόλεπτα χρόνου)

Δική σου είναι η Γη και όλα όσα περιέχονται σ’ αυτήν,
Και –το πιο σημαντικό– θα είσαι Άνθρωπος, γιε μου!

Rudyard Kipling

Aλλάζουμε τον εαυτό μας και αλλάζουμε τους άλλους γύρω μας

«Η εξέλιξη της συνείδησής μας δεν είναι κάτι που κάνουμε μόνο για τους εαυτούς μας - είναι κάτι που επίσης κάνουμε για τους άλλους ... για όλους τους άλλους, και για τη γη. Επειδή ανοίγουμε και αφήνουμε το σώμα και το νου μας να αισθάνονται τους δεσμούς με τους άλλους και με τη φύση, αλλάζουμε τον εαυτό μας και αλλάζουμε τους άλλους γύρω μας.»

Ervin László

Δε θέλεις να έρθει μια θετική αλλαγή

«Όταν έχεις ταυτιστεί με κάποια μορφή αρνητικότητας, δε θέλεις να την αφήσεις και, σε ένα βαθύ ασυνείδητο επίπεδο, δε θέλεις να έρθει μια θετική αλλαγή. Κάτι τέτοιο θα απειλούσε την ταυτότητά σου ως ενός θλιμμένου, θυμωμένου ή σκληραγωγημένου από τις δυσκολίες ανθρώπου. Αγνοείς, λοιπόν, αρνιέσαι ή σαμποτάρεις το θετικό στη ζωή σου. Αυτό είναι κοινό φαινόμενο. Είναι επίσης τελείως τρελό.»

(…)

«Έχεις δει ποτέ ένα δυστυχισμένο λουλούδι ή μια αγχωμένη βελανιδιά; Έχεις συναντήσει δελφίνι με κατάθλιψη, βάτραχο με πρόβλημα αυτοεκτίμησης, γάτα που δεν μπορεί να χαλαρώσει ή πουλί που κουβαλάει μίσος και μνησικακία; Τα μόνα ζώα που μπορεί να βιώνουν πότε – πότε κάτι που να μοιάζει με αρνητικότητα ή να δείχνουν σημάδια νευρωτικής συμπεριφοράς είναι εκείνα που ζουν σε στενή επαφή με τους ανθρώπους κι έτσι συνδέονται με τον ανθρώπινο νου και την παραφροσύνη του.

Παρατήρησε ένα φυτό ή ένα ζώο και άφησέ το να σε διδάξει την αποδοχή αυτού που υπάρχει, την παράδοση στο Τώρα. Άφησέ το να σε διδάξει την Ύπαρξη. Άφησέ το να σε διδάξει την ακεραιότητα – που σημαίνει να είσαι ένα, να είσαι ο εαυτός σου, να είσαι αληθινός. Άφησέ το να σε διδάξει πώς να ζεις, πώς να πεθαίνεις, και πώς να μην μετατρέπεις τη ζωή και το θάνατο σε πρόβλημα.»

Eckhart Tolle

Πραγματικά και σε βάθος χρόνου ευτυχισμένοι

«Το μόνο που θέλετε είναι να είστε ευτυχισμένοι. Όλες οι επιθυμίες σας, όποιες και αν είναι, λαχταρούν την ευτυχία. Βασικά, καλώς επιθυμείτε. Η επιθυμία από μόνη της δεν είναι λάθος. Η επιθυμία είναι η ζωή η ίδια, η ώθηση για αύξηση σε γνώση και εμπειρία.

Είναι οι επιλογές που κάνετε, οι οποίες είναι λάθος. Το να φαντάζεστε ότι κάποια μικρά πράγματα – φαγητό, σεξ, δύναμη, δόξα – θα σας κάνουν ευτυχισμένους, είναι παραπλάνηση.

Μόνο κάτι τόσο απέραντο και βαθύ όπως ο πραγματικός σας εαυτός, μπορεί να σας κάνει πραγματικά και σε βάθος χρόνου ευτυχισμένους.»

Nisargadatta Maharaj

Δράσε σαν Θεός που είσαι

«Βρισκόσαστε, επομένως, στη διαδικασία να βιώσετε τον εαυτό σας από την αρχή κάθε στιγμή. Όπως κι Εγώ. Μέσα από σας.

Μπορείς να δεις τη σύμπραξη; Μπορείς να συλλάβεις τις επιπτώσεις της; Είναι μια ιερή συνεργασία, πραγματικά μια άγια κοινωνία.

Η ζωή σου λοιπόν θα «πάρει μπρός» όταν επιλέξεις να το κάνεις. Δεν το έχεις επιλέξει ακόμα. Αναβάλλεις, αργοπορείς, αποτελματώνεσαι, αρνείσαι. Τώρα είναι η στιγμή να αρχίσεις και να αναλάβεις αυτό που σου έχει υποσχεθεί. Για να το κάνεις πρέπει να πιστέψεις στην υπόσχεση και να τη ζήσεις. Πρέπει να ζήσεις την υπόσχεση του Θεού.

Η υπόσχεση του Θεού είναι ότι είσαι γιος Του. Τέκνο Του. Ομοίωσή Του. Ίσος Του.

Αχ… εδώ είναι που «κλοτσάς». Μπορείς να δεχτείς το «γιος», το «τέκνο», το «ομοίωση», αλλά με το «ίσος Του» σε πιάνει τρομάρα. Παραπάει για να το δεχτείς. Παραείναι μεγάλο, παραείναι εκπληκτικό, παραείναι υπεύθυνο. Γιατί αν είσαι ίσος του Θεού, αυτό σημαίνει πως τίποτε δεν γίνεται σε σένα και πως όλα δημιουργούνται από σένα. Δεν μπορούν να υπάρξουν θύματα ούτε θύτες, αλλά μόνον αποτελέσματα μιας σκέψης σου για κάτι.

Σου λέω τούτο: όλα όσα βλέπεις στον κόσμο σου είναι το αποτέλεσμα της ιδέας σου γι αυτά.

Θέλεις στ’αλήθεια να «πάρει μπρος» η ζωή σου; Τότε άλλαξε την ιδέα σου γι αυτήν. Για σένα. Σκέψου, μίλα και δράσε σαν Θεός που είσαι.

Φυσικά αυτό ίσως σε χωρίσει από πολλούς από τους συνανθρώπους σου. Ίσως σε πούνε τρελό. Ίσως σε πούνε βλάσφημο. Ίσως ακόμα και να προσπαθήσουν να σε καταδιώξουν.

Δεν θα το κάνουν επειδή πιστεύουν πως ζεις σε ένα δικό σου ψευδαισθησιακό κόσμο (οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αρκετά γενναιόδωροι ώστε να σου επιτρέπουν τις ιδιωτικές σου ψυχαγωγίες), αλλά επειδή αργά ή γρήγορα θα υπάρξουν άλλοι που η αλήθεια σου θα τους έλξει με τις υποσχέσεις που επιφυλάσσει για κείνους.

Κι εδώ είναι που μπορεί να επέμβουν κάποιοι, γιατί εδώ είναι που θα αρχίσεις να τους απειλείς. Γιατί η απλή σου αλήθεια, απλά βιωμένη, θα προσφέρει περισσότερη ομορφιά, περισσότερη παρηγοριά, περισσότερη γαλήνη, περισσότερη χαρά και περισσότερη αγάπη για τον εαυτό σου και τους άλλους από οτιδήποτε θα μπορούσαν να επινοήσουν οι γήινοι συνάνθρωποί σου.

Και αυτή η αλήθεια, υιοθετημένη κι από άλλους, θα σήμαινε το τέλος των δικών τους τρόπων. Θα σήμαινε το τέλος του μίσους, του φόβου, του ρατσισμού και του πολέμου. Το τέλος των θανατικών ποινών και των σκοτωμών που γίνονται εν ονόματί Μου. Το τέλος του δίκιου του ισχυροτέρου. Το τέλος των εξαγορών μέσω της εξουσίας. Το τέλος της πίστης και της υποταγής μέσω του φόβου. Το τέλος του κόσμου έτσι όπως τον ξέρουν, όπως εσείς τον έχετε δημιουργήσει μέχρι τώρα.

Γιατί λοιπόν να το κάνεις;

Επειδή δε σε απασχολεί πια η αποδοχή ή η έγκριση του κόσμου. Δεν είσαι πια ικανοποιημένος με αυτό που σου έχει φέρει. Δεν είσαι πια ευχαριστημένος με αυτό που έχει δώσει σε άλλους. Θέλεις να σταματήσει ο πόνος, να σταματήσει το βάσανο, να τελειώσει η ψευδαίσθηση. Μπούχτισες πια με τον κόσμο όπως είναι τώρα. Αναζητάς έναν καινούριο κόσμο.

Μην τον αναζητάς πια. Τώρα κάνε τον να εμφανιστεί.»

Neale Donald Walsch - Συζήτηση με το Θεό

Είμαστε αγάπη και όχι φόβος

Ως θεϊκά πλάσματα που είμαστε, έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε τη συγχώρεση αντί του θυμού και της θλίψης, όταν άλλα θεϊκά πλάσματα μας φέρονται με τρόπους που δεν θα θέλαμε ή που δεν θα περιμέναμε. Ας θυμόμαστε ότι όλοι μας βρισκόμαστε σε διαδικασία εξέλιξης και ορισμένα θεϊκά πλάσματα στο εδώ και τώρα τους, σκέφτονται και πράττουν περισσότερο με το φόβο παρά με την αγάπη. Έχουμε την επιλογή είτε να ταυτιστούμε με τα αρνητικά συναισθήματα που μας προκάλεσε η συμπεριφορά τους, κάνοντας κακό και σε μας και σε εκείνους (με τη σκέψη, το λόγο και την πράξη μας), είτε να κατανοήσουμε τους άλλους και τον εαυτό μας, σχετικά με το ποιες ΑΝΩΤΕΡΕΣ πτυχές του εαυτού μας θέλουμε να βιώσουμε μέσα σε αυτή την επώδυνη κατάσταση. Τα αρνητικά συναισθήματα τα αποδεχόμαστε και τα βιώνουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε εμείς. Όπως δεν είμαστε ούτε ο νους και οι σκέψεις μας. Είμαστε θεϊκή συνειδητότητα. Μπορούμε να επιλέξουμε να αφήσουμε το επώδυνο να φύγει. Εξάλλου, υπάρχουν τόσο όμορφα πράγματα που μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας και στους γύρω μας. Γιατί είμαστε αγάπη και όχι φόβος. Γιατί είμαστε ελεύθερα πλάσματα. Γιατί προχωράμε με την ψυχή μας.

ΠΕΡΙ ΣΑΡΚΟΦΑΓΙΑΣ - Πλούταρχος

Στη συλλογή του «Ηθικά» ο Πλούταρχος αναζητά την εφαρμογή της αρετής στην πρακτική πλευρά της ζωής. Ανάμεσα στα πάμπολλα λοιπά ζητήματα τοποθετήθηκε και στο θέμα της διατροφής. Στους δύο λόγους του "Περί Σαρκοφαγίας" οι απόψεις του για την κρεατοφαγία είναι... ωμές και σοκαριστικές!

Στις μέρες μας που η κρεατοφαγία και η κατανάλωση ζωικών προϊόντων έχει κορυφωθεί, οι δύο λόγοι του Πλουτάρχου αποδεικνύονται εξαιρετικά επίκαιροι. Μολονότι είναι αυστηροί απέναντι στην αλόγιστη θυσία των ζώων, μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο περισσότερο αυστηρός θα ήταν ο Πλούταρχος αν ζούσε σήμερα που ο βασανισμός των ζώων είναι συστηματικός, βιομηχανοποιημένος και ολότελα αντίθετος με τη φυσικό τρόπο ζωής.

Το κείμενο περιλαμβάνει κομμάτια που ίσως αποτελούν προσθήκες από άλλους λόγους του Πλουτάρχου. Τα κομμάτια όμως αυτά δεν αλλάζουν το συνολικό νόημα του λόγου. Όπου βλέπετε αποσιωπητικά (...) το κείμενο λείπει σε εκείνο το σημείο. Ο Πλούταρχος με αυτούς τους δύο λόγους μάλλον καταθέτει τη διαμαρτυρία του για τα διατροφικά ήθη της εποχής και ευνοεί την περιορισμένη κατανάλωση κρέατος.

Οι δύο λόγοι "Περί Σαρκοφαγίας" αποτελούν ορόσημο για τα σύγχρονα κινήματα της χορτοφαγίας, του βιγκανισμού και της ωμοφαγίας, καθώς θίγει το ζήτημα της κρεατοφαγίας από πολλές οπτικές γωνίες: την ηθική, τη φιλοσοφική, την ανθρωπολογική, την υγειονομική και την πνευματική. Ως κατακλείδα και συμβουλή του σοφού αυτού ανθρώπου θα μπορούσαμε ίσως να κρατήσουμε ότι κρέας θα πρέπει να τρώμε μόνο όταν και εφόσον αυτό είναι αναγκαίο για την επιβίωση και την υγεία μας και όχι για την τέρψη μας.

Επίσης στους «Περί σαρκοφαγίας» λόγους του προβληματίζεται έντονα. Προφανώς απηυδισμένος από τα ελληνορωμαϊκά συμπόσια αναρωτιέται πώς γίνεται – έχοντας στη διάθεσή μας τέτοια νόστιμη ποικιλία από φρούτα, λαχανικά και καρπούς – να θέλουμε με το ζόρι να νοστιμίσουμε τη ματωμένη σάρκα ενός ζώου «σβήνοντας με μύρια καρυκεύματα τη γεύση του αίματος» για να μπορέσουμε να τη φάμε.

ΠΕΡΙ ΣΑΡΚΟΦΑΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ Α'

   1.  Εσύ ρωτάς για ποιο λόγο ο Πυθαγόρας απέφευγε να τρώει κρέας, εγώ, αντίθετα, απορώ τι έπαθε και τι ένιωθε ο πρώτος άνθρωπος και ακούμπησε το στόμα του σε αίμα σκοτωμένου   πλάσματος, πλησίασε τα χείλη του σε σάρκα πεθαμένου ζώου και παραθέτοντας σε τραπέζι μπαγιατεμένα πτώματα, ονόμασε λιχουδιές και νοστιμιές τα μέρη που λίγο πριν βρυχόνταν, μιλούσαν, κινούνταν και έβλεπαν. Πώς τα μάτια του άντεξαν να δουν το αίμα πλασμάτων που σφάζονταν, γδέρνονταν, διαμελίζονταν, πώς η όσφρησή του άντεξε την αποφορά, πώς η σκέψη του μιάσματος δεν απέτρεψε τη γλώσσα να αγγίζει ξένα έλκη και να απολαμβάνει τους χυμούς και τα υγρά θανασίμων τραυμάτων.

«Τα δέρματα ανατρίχιασαν και τα κρέατα γύρω στις σούβλες μούγκρισαν, ψημένα και ωμά, όταν ακούστηκε η φωνή των βοδιών» {Ομήρου Οδύσσεια}.

2. Ή μήπως, όσον αφορά εκείνους που πρώτοι δοκίμασαν να φάνε κρέας, θα πρέπει να πούμε πως τους έσπρωξε η φτώχεια, διότι ούτε τον καιρό τους περνούσαν με την εκπλήρωση άνομων επιθυμιών ούτε, έχοντας σε υπεραφθονία τα αναγκαία, ξεπέρασαν τα όρια προς ηδονές παρά φύση, αδιαφορώντας για τα άλλα ζωντανά πλάσματα, και κατέληξαν σε αυτήν την πρακτική, αλλά θα έλεγαν, αν τώρα δα ανακτούσαν αίσθηση και φωνή:

"Ευλογημένοι κι αγαπημένοι των θεών εσείς οι τωρινοί, τι εποχή σας έλαχε να ζήσετε, να καρπώνεστε και να απολαμβάνετε κληρονομιά τα άφθονα αγαθά! Πόσα φυτρώνουν για σας και πόσα τρυγάτε! Πόσο πλούτο από τους κάμπους, πόσες ηδονές μπορείτε να δρέπετε από τα φυτά! Έχετε τη δυνατότητα να καλοπερνάτε χωρίς να λερώνετε τα χέρια σας με αίμα!

Εμάς όμως δέχτηκε μέρος του χρόνου της ζωής πολύ σκυθρωπό και φοβερό, αφού από την ώρα που γεννηθήκαμε πέσαμε σε μεγάλη και πνιγηρή φτώχεια. Τότε αέρας έκρυβε ακόμη τον ουρανό και τα άστρα, ανακατεμένος με θολή και αδιαπέραστη υγρασία, φωτιά κι ανεμοζάλη. Ο ήλιος ακόμη δεν είχε σταθεί ακίνητος και, σταθερό έχοντας δρόμο, την αυγή και τη δύση να διακρίνει, τις γύριζε πάλι, αφού τις στεφάνωνε με τις καρποφόρες Ώρες που φορούν λουλούδια στο κεφάλι, ενώ η γη γνώριζε μεγάλη αδικία από ποταμούς που χύνονταν εδώ κι εκεί, πολλές περιοχές της δεν είχαν μορφή λόγω των νερών που λίμναζαν, και η ίδια ήταν σε άγρια κατάσταση με τις παχιές λάσπες, τις άφορες λόχμες και τα δάση. Συγκομιδή ήμερων καρπών δεν υπήρχε, ούτε εργαλείο τέχνης ούτε ίχνος επινοητικότητας. Η πείνα δε μας έδινε χρονικά περιθώρια ούτε ο σπόρος... μπορούσε τότε να περιμένει τις εποχές του έτους.

Πού το παράξενο λοιπόν αν φάγαμε σάρκες ζώων παρά τις επιταγές της φύσης, τότε που και η λάσπη τρωγόταν και φλοιός δέντρου φαγώθηκε και το να βρεις άγρωστη με βλαστάρια ή καλαμιού ρίζα ήταν ευτύχημα; Όταν γευτήκαμε και φάγαμε βαλανίδια, χορέψαμε από τη χαρά μας γύρω από μία βαλανιδιά, αποκαλώντας τη δωρήτρια ζωής, μητέρα και τροφό. Αυτή ήταν η γιορτή που γνώριζε τότε η ζωή, ενώ όλα τα άλλα ήταν μελαγχολικά και άγρια.

Εσάς τους τωρινούς όμως ποια λύσσα και ποια αχόρταγη λαχτάρα σας οδηγεί να βάφετε τα χέρια σας με αίμα, τη στιγμή που σας προσφέρονται τόσα για τις ανάγκες σας; Γιατί κατηγορείτε άδικα τη γη πως δε μπορεί να σας τρέφει; Γιατί ασεβείτε προς τη θεσμοφόρο Δήμητρα και προσβάλλετε τον ήμερο και μειλίχιο Διόνυσο, λες και δεν παίρνετε αρκετά από αυτούς; Δεν ντρέπεστε να ανακατεύετε τους ήμερους καρπούς με αίμα από σφαγή;

Αποκαλείτε άγρια ζώα τα φίδια, τις λεοπαρδάλεις και τα λιοντάρια, ενώ οι ίδιοι σφάζετε και σκοτώνετε χωρίς να τους αφήσετε περιθώρια να σας ξεπεράσουν σε ωμότητα. Για εκείνα τα σκοτωμένα ζώα είναι τροφή, για εσάς λιχουδιά."

3. Πράγματι, δεν τρώμε βέβαια λιοντάρια και λύκους για να αμυνθούμε. Αυτά τα αφήνουμε και , αντίθετα, πιάνουμε και σκοτώνουμε τα άκακα, τα εξημερωμένα, όσα δεν έχουν κεντρί ούτε δόντια να δαγκώσουν, τα οποία, μα το Δία, γέννησε η φύση για την ομορφιά και τη χάρη τους...

4. Τίποτα δε μας συγκινεί, ούτε η ανθηρή όψη της σάρκας ούτε η γοητευτική μελωδική φωνή ούτε η επινοητικότητα της ψυχής ούτε ο καθαρός τρόπος ζωής και η ξεχωριστή νοημοσύνη των άμοιρων ζώων, αλλά για μικρό κομμάτι σάρκας αφαιρούμε την ψυχή, το φως του ήλιου, τα χρόνια της ζωής, για τα οποία έχει γεννηθεί κι έχει φτιαχτεί από τη φύση ( το ζωντανό πλάσμα).

Ακόμη, τις φωνές και τα γρυλίσματά του θεωρούμε άναρθρους ήχους και όχι παρακλήσεις, δεήσεις και επικλήσεις για δικαιοσύνη του καθενός τους που λέει: "Δεν σου ζητώ να με λυπηθείς στην ανάγκη σου, αλλά μην προχωρήσεις στην ύβρη. Αν είναι για να φας, σκότωσέ με, αν είναι για να φας πιο ευχάριστα, μη με σκοτώνεις".

Τι ωμότητα! Είναι τρομακτικό να βλέπεις να στρώνεται τραπέζι πλουσίων, που έχουν νεκροστολιστές μάγειρες και παρασκευαστές περίπλοκων φαγητών, ακόμη πιο φοβερό όμως (να το βλέπεις) όταν ξεστρώνεται, διότι όσα έχουν μείνει είναι περισσότερα απ' όσα έχουν φαγωθεί. Επομένως τα ζώα μάταια πέθαναν. Άλλα πάλι από τα σερβιρισμένα τα λυπούνται, δεν θέλουν να τα δουν κομμένα και τεμαχισμένα και δεν τα αγγίζουν νεκρά, αν ήταν όμως ζωντανά, δε θα δίσταζαν.

5. Ωστόσο επιτρέψαμε στους άνδρες εκείνους να πουν ότι η αρχή είναι στη φύση... Το ότι δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να τρώει κρέας φαίνεται κατ' αρχάς από την κατασκευή των σωμάτων.

Πράγματι, το ανθρώπινο σώμα δε μοιάζει με κανενός ζώου απ΄όσα έχουν φτιαχτεί για να τρώνε κρέας, δεν υπάρχουν προτεταμένα χείλη, μυτερά νύχια, κοφτερά δόντια, γερό στομάχι και θερμή πνοή ικανή να μετατρέψει και να επεξεργαστεί τα βαριά συστατικά του κρέατος. Ως εκ τούτου η φύση με τα λεία δόντια, το μικρό στόμα, τη μαλακιά γλώσσα και την αδυναμία της πνοής για πέψη αποκλείει τη σαρκοφαγία.

Αν υποστηρίζεις πως είσαι φτιαγμένος για τέτοιου είδους τροφή, πρώτα σκότωσε ο ίδιος αυτό που θέλεις να φας, από μόνος σου, χωρίς να χρησιμοποιήσεις κοπίδι, ρόπαλο ούτε πελέκι. Αντίθετα, όπως οι λύκοι, οι αρκούδες και τα λιοντάρια σκοτώνουν μόνα τους τα ζώα που τρώνε, σκότωσε με δάγκωμα βόδι ή με το στόμα γουρούνι, ξέσκισε αρνί ή λαγό και πέσε πάνω του να το φας όσο είναι ακόμα ζωντανό, όπως εκείνα.

Αν περιμένεις να βρεθεί νεκρό αυτό που τρως και η παρουσία ψυχής σε κάνει να ντρέπεσαι στο να φας τη σάρκα, γιατί τρως το άψυχο πηγαίνοντας ενάντια στη φύση; Ωστόσο, ούτε άψυχο και νεκρό το τρώνε όπως είναι, αλλά το βράζουν, το ψήνουν, το μεταβάλλουν με φωτιά και χημικές ουσίες, αλλοιώνοντας, μετατρέποντας και σβήνοντας με μύρια καρυκεύματα τη γεύση του αίματος, ώστε το γευστικό όργανο να εξαπατηθεί και να δεχτεί ό,τι του είναι ξένο.

Έξυπνη ήταν βέβαια η απάντηση του Λάκωνα, που αγόρασε μικρό ψάρι σε πανδοχείο και ζήτησε από τον πανδοχέα να του το ετοιμάσει. Όταν εκείνος του ζήτησε τυρί, ξίδι και λάδι, απάντησε: "Αν τα είχα, δε θα αγόραζα ψάρι".

Εμείς όμως είμαστε τόσο λεπτεπίλεπτοι, μολονότι μολύνουμε τα χέρια μας με αίμα, ώστε αποκαλούμε το κρέας προσφάγι κι έπειτα χρειαζόμαστε άλλα συμπληρώματα για το ίδιο το κρέας, ανακατεύοντας λάδι, κρασί, μέλι, ψαρόζουμο, ξίδι μαζί με μυρωδικά από τη Συρία και την Αραβία, σαν να ενταφιάζουμε πράγματι νεκρό. Μα ακόμη κι αφού αυτά διαλυθούν, μαλακώσουν και υποστούν προκαταβολικά πέψη, είναι δύσκολο στην πέψη να επικρατήσει και, αν νικηθεί, προκαλεί φοβερό βάρος και νοσηρές μορφές δυσπεψίας.

6. Ο Διογένης τόλμησε να φάει χταπόδι ωμό ώστε να βάλει τέρμα στην επεξεργασία του κρέατος με τη φωτιά. Ενώ είχαν σταθεί γύρω του άνθρωποι πολλοί, αφού κάλυψε το κεφάλι του με τον τριβώνα, πλησιάζοντας το κρέας στο στόμα του, είπε: "Για χάρη σας εκθέτω τη ζωή μου σε κίνδυνο", κίνδυνο, μα το Δία, αληθινά ωραίο. Όπως ο Πελοπίδας για να ελευθερώσει τη Θήβα ή όπως ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων για χάρη των Αθηναίων, δεν έθεσε ο φιλόσοφος τη ζωή του σε κίνδυνο, παλεύοντας με ωμό χταπόδι, για να αποθηριώσει τη ζωή των ανθρώπων;

Τα κρέατα που τρώμε δεν είναι μόνον για τα σώματα παρά φύση, αλλά χοντραίνουν και τις ψυχές με την υπεραφθονία και τον κορεσμό. "Το κρασί και η υπερβολική κρεοφαγία κάνουν πράγματι το σώμα δυνατό και ρωμαλέο, την ψυχή όμως ασθενική".

Για να μη θίξω τους αθλητές, καταφεύγω σε συγγενικά μου παραδείγματα. Οι κάτοικοι της Αττικής αποκαλούσαν εμάς του Βοιωτούς χοντρούς, αναίσθητους και ηλίθιους κυρίως λόγω της αδηφαγίας. "Τούτοι πάλι... γουρούνια... και ο Μένανδρος... αυτοί που έχουν σαγόνια" και ο Πίνδαρος: "και να καταλάβουν έπειτα..." "λάμψη ξηρή είναι η πιο σοφή ψυχή", σύμφωνα με τον Ηράκλειτο.

Τα άδεια πιθάρια, όταν τα χτυπήσεις, ηχούν, όταν γεμίσουν όμως, δεν απαντούν στο χτύπημα. Τα λεπτά χαλκώματα πάλι μεταδίδουν τους ήχους κυκλικά, μέχρις ότου, ακουμπώντας κάποιος το χέρι του, δημιουργήσει φράγμα και φιμώσει τον ήχο που παράγεται, καθώς το χτύπημα μεταφέρεται κυκλικά. Το μάτι πάλι, αν γεμίσει με πλεονάζον υγρό, θαμπώνεται, ατονεί και δε μπορεί να εκτελέσει το έργο του. Κοιτάζοντας επίσης τον ήλιο μέσα από αέρα που μάζεψε υγρασία και πλήθος αναφομοίωτων αναθυμιάσεων, τον βλέπουμε όχι καθαρό και λαμπρό, αλλά βυθισμένο σε αχλή με ακτίνες που ξεγλιστρούν και χάνονται.

Έτσι επομένως και μέσα από σώμα ταραγμένο, παραφορτωμένο και βαρύ από τροφές αταίριαστες η λάμψη της ψυχής και το φέγγος της φτάνουν κατ' ανάγκη αδύναμα και θολά, πλανιούνται και είναι ασταθή, εφόσον η ψυχή δε διαθέτει φως και ένταση για να εισχωρήσει στα λεπτά και αδιόρατα σημεία της πραγματικότητας.

7. Μα και πέρα από αυτά, δε θεωρείς πως ο εθισμός στην αγάπη για τα άλλα πλάσματα είναι θαυμάσιο πράγμα; Ποιος θα μπορούσε να αδικήσει άνθρωπο, αν αντιμετωπίζει με τόση πραότητα και αγάπη πλάσματα ξένα και όχι συγγενικά;

Πριν δύο μέρες, σε κάποια συζήτηση, ανέφερα τη ρήση του Ξενοκράτη, ότι οι Αθηναίοι τιμώρησαν εκείνον που έγδαρε το κριάρι ζωντανό. Κατά την άποψή μου, όποιος βασανίζει πλάσμα που δε ζει δεν είναι χειρότερος από εκείνον που αφαιρεί τη ζωή και σκοτώνει, αλλά, απ' ό,τι φαίνεται, νιώθουμε πιο έντονα αδικίες που είναι αντίθετες στη συνήθεια  και τη φύση. Τούτα εξέφρασα σε εκείνη την περίπτωση με πιο απλό τρόπο, τη μεγάλη όμως, μυστηριώδη και απίστευτη για ανθρώπους προικισμένους, που σκέφτονται σαν θνητοί, όπως λέει ο Πλάτων, αρχή, στην οποία βασίζεται η άποψή μου, διστάζω ακόμα να φέρω προς συζήτηση, όπως ο ναυτικός διστάζει να ρίξει το πλοίο του σε κακοκαιρία ή ο θεατρικός συγγραφέας να υψώσει το σκηνικό μηχάνημα στη μέση του δράματος. Δεν είναι ίσως αταίριαστο να προετοιμάσει κάποιος το κοινό, αναφέροντας από πριν του στίχους του Εμπεδοκλή... 

Εδώ αναφέρεται αλληγορικά στις ψυχές, ότι δηλαδή, τιμωρούμενες για φόνους, βρώση σαρκών και κανιβαλισμό, έχουν δεθεί με σώματα θνητά. Ωστόσο, τούτη η άποψη φαίνεται να είναι ακόμη πιο παλιά, εφόσον τα μυθικά πάθη και ο διαμελισμός, που αναφέρονται για το Διόνυσο, και αυτά που τόλμησαν να κάνουν οι Τιτάνες εναντίον του και να τον φάνε, η τιμωρία τους, τέλος, για το φόνο και η κεραυνοβόλησή τους, είναι μύθος που αναφέρεται υπαινικτικά στην αναγέννηση, διότι στο άλογο στοιχείο μέσα μας, στο στοιχείο της αταξίας και της βίας που είναι όχι θεϊκό αλλά δαιμονικό, έδωσαν οι αρχαίοι το όνομα Τιτάνες, που σημαίνει αυτούς που τιμωρούνται και αποτίνουν τα δέοντα για τις αδικίες τους.

πηγή : Vegan και νόστιμο

Σταματάμε την πρόσληψη των τοξικών πραγμάτων

Το να ζούμε με επίγνωση σημαίνει να σταματάμε την πρόσληψη των τοξικών πραγμάτων. Αντ ’αυτού, επιλέγουμε να είμαστε σε επαφή με ότι είναι όμορφο, γαλήνιο, αναζωογονητικό και θεραπευτικό μέσα μας και γύρω μας.

Ο νους μας είναι σφουγγάρι και η καρδιά μας ρυάκι

"Ο νους μας είναι σφουγγάρι και η καρδιά μας ρυάκι.

Δεν είναι περίεργο που οι πιο πολλοί επιλέγουμε να απορροφάμε αντί να ρέουμε;"

Khalil Gibran

Την ημέρα που θα γνωρίζετε να αγαπάτε πραγματικά

“Την ημέρα που θα γνωρίζετε να αγαπάτε πραγματικά, όλα θα τραγουδούν μέσα σας, όλα θα δονούνται αρμονικά. Ακόμα κι αν δεν μιλάτε, αυτή η αγάπη θα εκφράζεται μέσα από όλο σας το είναι και θα επηρεάζει ευνοϊκά όλο σας το περιβάλλον προτού να ξαναγυρίσει σε εσάς.  Ακόμα και μια πέτρα που αγγίζετε με αγάπη αρχίζει να δονείται διαφορετικά για σας. Μόνο η αγάπη που τακτοποιεί, που κατευνάζει, που γλυκαίνει, που εναρμονίζει, που φωτίζει είναι η αληθινή αγάπη. Λοιπόν, πόσοι άνθρωποι νομίζετε ότι είναι ικανοί να αγαπούν;”

Omraam  Mikhael  Aivanhov

Το θαύμα δεν είναι να περπατάς πάνω στο νερό

"Το θαύμα δεν είναι να περπατάς  πάνω στο νερό, αλλά να περπατάς πάνω στη Γη. Όλοι περπατούν πάνω στη Γη, αλλά υπάρχουν εκείνοι που περπατούν σαν σκλάβοι, δίχως καθόλου ελευθερία. Έχουν απορροφηθεί από το μέλλον ή  από το παρελθόν, και δεν είναι ικανοί να κατοικούν στο εδώ και τώρα, όπου η ζωή είναι διαθέσιμη. Αν εμπλεκόμαστε στις ανησυχίες μας, στην απελπισία μας, στη λύπη μας για το παρελθόν και στους φόβους μας για το μέλλον στην καθημερινή μας ζωή, δεν είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι. Δεν είμαστε σε θέση να εδραιωθούμε στο εδώ και τώρα. "

Thich Nhat Hanh

Αν η συμπόνια σου δεν συμπεριλαμβάνει τον εαυτό σου

“Αν η συμπόνια σου δεν συμπεριλαμβάνει τον εαυτό σου, τότε είναι ελλιπής.”

Buddha

(Στα λόγια του Βούδα εδώ, μπορώ να διακρίνω το πώς κάποιες πεποιθήσεις μας όπως : «Δεν αξίζω τίποτα / φταίω και πρέπει να είμαι δυστυχισμένος», «Πρέπει να υποφέρω για να εξελιχθώ», «Πρέπει να υποφέρω για να είμαι πνευματικός άνθρωπος», «Πρέπει να θυσιάζομαι για τους άλλους για να με αγαπά ο θεός (ή οι άλλοι άνθρωποι), μας κάνουν (ασυνείδητα) δυστυχισμένους. Ως θεϊκά όντα που είμαστε, μπορούμε να εξελισσόμαστε χωρίς να υποφέρουμε. Η αγάπη για τον εαυτό είναι θεϊκότητα και είναι εφικτή στο Εδώ και Τώρα. Ειδάλλως, αυτή η συμπόνια και το θυσιαστικό πνεύμα για τους άλλους, (ίσως) είναι ένας τρόπος να καλύψουμε τις ενοχές και την απέχθεια για τον εαυτό μας. Όχι, καθόλου θεϊκό…. )

Τα 10 βήματα προς την φροντίδα του εαυτού

Τα 10 βήματα προς την φροντίδα του εαυτού:

- Αν νιώθεις πως είναι λάθος, μην το κάνεις.

- Να λες ακριβώς αυτό που εννοείς.

- Μην προσπαθείς να ευχαριστείς τους πάντες.

- Εμπιστεύσου το ένστικτό σου. 

- Μην μιλάς ποτέ άσχημα για τον εαυτό σου.

- Μην εγκαταλείπεις ποτέ τα όνειρά σου.

- Μην φοβάσαι να λες ΟΧΙ.

- Μην φοβάσαι να λες ΝΑΙ.

- Να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου.

- Άφησε οτιδήποτε δεν μπορείς να ελέγξεις.

- Μείνε μακριά απο το "δράμα" και την αρνητικότητα όσο περισσότερο μπορείς.