Σελίδες

Κυριακή 23 Αυγούστου 2015

Αγάπη αντί για ανάγκη



«Η δύναμη της έλξης που ονομάζουμε αγάπη εκφράζεται σε πολλά επίπεδα και με αναρίθμητους τρόπους. Το βασικότερο επίπεδο είναι αυτό της ανάγκης. Συχνά χρησιμοποιούμε τη λέξη αγάπη, ενώ στην πραγματικότητα εννοούμε «ανάγκη». Λέμε «σ’αγαπώ», αλλά, αν το αναλύσουμε βαθύτερα, διακρίνουμε ότι αυτό που λέμε στην πραγματικότητα είναι «σε χρειάζομαι». Αυτό είναι το βασικό μήνυμα των περισσότερων ερωτικών τραγουδιών. Θρηνούν με λύπη, πόνο, αγωνία και φωνάζουν «με άφησες, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, σε χρειάζομαι».

Αυτό δεν είναι αγάπη. Είναι ανάγκη, προσκόλληση και εθισμός. Αν ήταν αγάπη και ο άλλος ήταν πιο ευτυχισμένος αφήνοντας μας ή με κάποιον άλλον, θα χαιρόμασταν και δεν θα νιώθαμε λύπη για τον εαυτό μας. Το να αγαπάς σημαίνει να θέλεις ο άλλος να είναι ευτυχισμένος, υγιής και επιτυχημένος με κάθε τρόπο. Η αγάπη δεν προκαλεί τον πόνο που νιώθουμε, όταν κάποιος μας αφήνει ή μας απορρίπτει. Ο πόνος γεννιέται επειδή στηριζόμαστε στον άλλο για ασφάλεια, απόλαυση ή επιβεβαίωση. Η αγάπη δημιουργεί ευτυχία. Οι ανάγκες και οι προσκολλήσεις δημιουργούν φόβο, πόνο και ταλαιπωρία.

Η αγάπη μας είναι ανάμικτη με σημαντική ποσότητα ανάγκης. Η αγάπη θέλει να δίνει. Η ανάγκη θέλει να παίρνει. Μερικές φορές αυτό που ζητάμε να πάρουμε είναι πολύ λεπτό και απαιτεί βαθιά εσωτερική έρευνα, όποτε νιώθουμε πόνο σε μια σχέση μας, είναι επειδή κινδυνεύουν να μην ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας. Και όταν δεν ικανοποιούνται, η «αγάπη» μας μετατρέπεται σε πόνο, απογοήτευση, φόβο, μοναξιά, κατωτερότητα ή πίκρα και μερικές φορές σε θυμό, μίσος, οργή και επιθυμία για εκδίκηση.

Πως μπορεί η αγάπη να μετατραπεί σε όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα; Δεν μπορεί. Η απλή αλήθεια είναι ότι ένα τέτοιο συναίσθημα δεν ήταν ποτέ από την αρχή αγνή αγάπη. Ήταν μια «έλξη» βασισμένη σε κάποιο βαθμό στην ανάγκη.

Σημείωση: Αυτό δε σημαίνει ότι θα απορρίψουμε τον εαυτό μας επειδή σπάνια αγαπάμε πραγματικά αγνά. Δεν θα μπορούσαμε, καθώς δεν είμαστε ακόμη φωτισμένα πνευματικά όντα. Θα ήταν σαν να απορρίπτουμε τον εαυτό μας που δεν έχουμε πανεπιστημιακό δίπλωμα, όταν ακόμη φοιτούμε στο δημοτικό. Είναι φυσικό να μην μπορούμε να αγαπάμε χωρίς όρους. Αυτό είναι το στάδιο εξέλιξής μας. Και είναι εξίσου φυσικό να εξελιχθούμε σε μια αγνότερη μορφή αγάπης.»

Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ - Η αγάπη είναι επιλογή









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου